بررسی تطبیقی تلفّظ ضمیرهای انعکاسی در فارسی گفتاری معیار و گویش بختیاری

اورکی، غلام‌حسن؛ الخاص ویسی و منصوره شکرآمیز (1396). توصیف و تحلیل حذف همخوان در گویش بختیاری در چارچوب واج­شناسی بهینگی. فصلنامۀ تخصّصی ادبیات و زبان­های محلّی ایران­زمین، 7 (3)، 1-22.

بهرامی خورشید، سحر و عالیه کرد زعفرانلو کامبوزیا (1393).اتّصال پی‌بست‌های ضمیری به اسامیِ مختوم به واکه در زبان فارسی: چگونگی اتّصال و بازنگری نظام پی‌بست‌های ضمیری. زبان ‌و زبان‌شناسی، 10 (20)، 81-102.

بی‌جن‌خان، محمود و وحیده ابوالحسنی‌زاده (1390).دیرکرد قلّۀ هجا در ساخت نوایی واژه‌بست‌های زبان فارسی. زبان­‌پژوهی، 3 (5)، 51-98.

------------------------------ (1391).شواهد واجی برای گروه واژه­بست در سلسله­مراتب نواییِ زبان فارسی امروز. زبان ‌و زبان‌شناسی، 8 (15)، 27-42.

جم، بشیر (1394 الف).راه‌کارهای برطرف­کردن التقای واکه‌ها در زبان فارسی.مجلّۀ زبان‌شناسی وگویش‌هایخراسان، 7 (1)، 79-100.

------- ( 1394 ب). تبیین تغییر تلفّظ فعل‌ پی‌بستیِ /-ast/ در بافت‌های گوناگون در چارچوب نظریة بهینگی. پژوهش‌های زبانی، 6 (1)، 21-40.

------- (1394 پ). فرهنگ توصیفی فرایندهای واجی. تهران: مرکز نشر دانشگاهی.

------- (1395).تحلیل استثناءها و گوناگونی آزاد در فرایند افراشتگیِ پیش‌خیشومی در چارچوب نظریۀ بهینگی. پژوهش­های زبانی، 7 (2)، 19-38.

خسروی، عبدالعلی (1368). گویش بختیاری. اصفهان: نشر غزل.

ذوالفقاری، سیما (1376). گویش بختیاری؛ بقا یا زوال. پایان‌نامۀ کارشناسی­ارشد زبان‌شناسی همگانی، دانشگاه علامه طباطبایی.

رضایی، والی و مریم امانی بابادی (1392). نمود دستوریدر گویش لری بختیاری. فصلنامةمطالعاتزبان­هاو گویش‌های غربایران، 1 (3)، 139-157.

--------- و فرخنده شجاعی (1396). برخی ویژگی‌های رده‌شناختی گویش بختیاری مسجدسلیمان. پژوهش زبان‌شناسی تطبیقی، 7 (13)، 167-183.

سرلک، رضا (1383). واژه‌نامة گویش بختیاری چهارلنگ. تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی.

سلطانی، لیلا (1391). توصیف فعل در گویش لری بختیاری ده تیرانی الیگودرز. پایا­ن­نامة کارشناسی­ارشد زبان‌شناسی همگانی، دانشگاه پیام­نور، مرکز تهران جنوب.

شقاقی، ویدا (1387). مبانی صرف. تهران: سمت.

صادقی، علی­اشرف (1363). تبدیل ̕آن̒ و̓ آم̒ به̓ اون̒و اوم̒در فارسی گفتاریوسابقۀ تاریخی آن.مجلّة زبان‌شناسی، 1 (1)، 52-71.

طاهری، اسفندیار (1385). فعل در گویش بختیاری. گویش‌شناسی. 3 (1 و 2)، 86-108.

------------ (1389). گویشبختیاریکوهرنگ. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.

------------ (1391). ریشه­شناسی واژه‌هایی از گویش بختیاری. ویژه‌نامة نامة فرهنگستان (زبان­ها و گویش‌های ایرانی)، دورة جدید (1)، 111-137.

عباسی سورشجانی، ندا (1390). بررسیزبان‌شناختیگویشبختیاریچهارلنگ. پایان­نامة کارشناسی­ارشد آموزش زبان فارسی،دانشگاه پیام نور استان تهران.

غلام­زاده، اسحاق (1379). توصیف زبان­شناختی گویش بختیاری رایج درایذه وحومه. پایان‌نامة کارشناسی­ارشد زبان‌شناسی همگانی، دانشگاه اصفهان.

فاضلی، محمدتقی و عبدالعزیز موحدنساج (1396). بررسی تطبیقی فرایندهای آوایی و واجی در گویش بختیاری با فارسی دری. دوفصلنامةعلمی - تخصصی مطالعات ایلات وعشایردانشگاه آزاداسلامی واحدشوشتر، 7 (2)، 25-52.

کلباسی، ایران (1371). ساخت اشتقاقی واژه در فارسی امروز. تهران: مؤسّسة مطالعات و تحقیقات فرهنگی (پژوهشگاه).

مددی، ظهراب (1375). واژه‌نامة گویش بختیاری. اهواز: نشر آیات.

معین، محمد (1371). فرهنگ فارسی معین. تهران: امیرکبیر.

References

Anonby, E. & A. Asadi (2014). Bakhtiari Studies: Phonology, Text,Lexicon. Acta Universitatis Upsaliensis.

Anonby, E. & M. Taheri-Ardali (2017). Linguistic Diversity and Language Contact in Chahar Mahal va Bakhtiari Province, Iran. Paper presented at the 7^thInternational Conference on Iranian Linguistics (ICIL7), Lomonosov Moscow State University and the Institute of Linguistics of the Russian Academy of Sciences, Moscow, 28-30 August.

de Lacy, P. )2011(. Markedness and Faithfulness Constraints. In: M. van Oostendorp, C. J. Ewen, E. Hume, & K. Rice (Ed.), The Blackwell companion to Phonology. Vol. 3, Phonological Processes, (pp. 1491-1512). Malden, MA: Blackwell.

Lorimer, D. L. R. (1922). The Phonology of the Bakhtiari, Badakhshani,andMadaglashti Dialects of Modern Persian, with Vocabularies. London: Royal Asiatic Society.

McCarthy, J. J. & A. Prince (1995). Faithfulness and Reduplicative Identity. In:J. Beckman, L. Walsh Dickey & S. Urbanczyk (Eds.), University of Massachusetts OccasionalPapers in Linguistics18: Optimality Theory, (pp. 249-384). Amherst: GLSA.

McCarthy, J. J. (2002). A Thematic Guide to Optimality Theory. Cambridge:Cambridge University Press.

 Miller, C. (2011). A Holistic Treatment of /ān/ to [un] in Persian. Proceedings of ICPhSXVII.Hong Kong, 1386-1389.

Prince, A. & P. Smolensky (1993/2004). Optimality Theory: Constraint Interaction in GenerativeGrammar, Blackwell.

Windfuhr, G. (1988). Baḵtīārī tribe: The Baḵtīārī Dialect. Encyclopædia Iranica, 3. 5, 553-60. New York: Center for Iranian Studies, Columbia University.

Wolf, M. (2009). Mutation and Learnability In Optimality Theory. In: A. Schardl, M. Walkow & M. Abdurrahman (Eds.), Proceedings of the Thirty-Eighth AnnualMeeting of the North EastLinguistic Society, 2, 469-482.