درنگی در پیرنگِ نبرد یازده‌رخ در شاهنامۀ فردوسی

بی­نیاز، فتح­الله (1387)، درآمدی بر داستان نویسی و روایت­شناسی، تهران: افراز.

تولان، مایکل­جی (1383)، درآمدی نقّادانه – زبان­شناختی بر روایت؛ ترجمۀ ابوالفضل حرّی، تهران: بنیاد سینمایی فارابی.

جعفری، اسدالله (1382)، «ساختار پیرنگی داستان سیاوش»، پیک نور، شمارۀ 1، صص 64-70.

خالقی­مطلق، جلال (1370)، «عناصر درام در برخی از داستان­های شاهنامه»، ایران­نامه، شمارۀ 37، صص52-57.

حمیدیان، سعید (1383)، درآمدی بر اندیشه و هنر فردوسی، تهران: ناهید.

حنیف، محمّد (1384)، قابلیّت­های نمایشی شاهنامه، تهران: سروش.

دایرةالمعارف فارسی (1381)، به سرپرستی غلام­حسین مصاحب، جلد 2، ذیل مدخل «قصّه»، تهران: امیرکبیر.

دوفوشکور، شارل هانری (1389)، «اخلاق پهلوانی و اخلاق رسمی در شاهنامۀ فردوسی»، در: تن پهلوان و روان خردمند، ترجمۀ ب نادرزاده، به کوشش شاهرخ مسکوب، تهران: طرح نو.

دیپل، الیزابت (1395)، پیرنگ؛ ترجمۀ مسعود جعفری، تهران: مرکز.

رضی، احمد (1394)، روش­ها و مهارت­های تحقیق در ادبیّات و مرجع­شناسی، تهران: فاطمی.

فورستر، ادوارد مورگان (1352)، جنبه­های رمان؛ ترجمۀ ابراهیم یونسی، تهران: امیرکبیر.

فردوسی، ابوالقاسم (1394)، شاهنامه، پیرایشِ جلال خالقی مطلق، تهران: سخن.

کنّی، ویلیام پاتریک (1380). چگونه ادبیّات داستانی را تحلیل کنیم، ترجمۀ مهرداد ترابی­نژاد- محمّد حنیف، تهران: زیبا.

کویاجی (1344)، «شاهنامۀ فردوسی و فنگ­شن­ینی»، ترجمۀ احمد طباطبایی، پژوهش­های فلسفی، شمارۀ 73، صص 2-32.

مرادگنجه، نرگس و زینلی، محمّدجواد (1391)، «تطبیق دو اثر حماسی ایران، شاهنامه و اثر حماسی چین، فنگ‌شن‌ین­ایی»، نامۀ پارسی، شمارۀ 60، صص 19-42.

میرصادقی، جمال (1385)، عناصر داستان، تهران: سخن.

وحیدیان کامیار، تقی (1379)، بدیع از نگاه زیبایی­شناسی، تهران:دوستان.

یونسی، ابراهیم (1384)، هنر داستان­نویسی، تهران: نگاه.