اثربخشی امیددرمانی بر خوش بینی اسلامی و شادکامی در سالمندان

پروانه، ا.، عزیزی، ک.، و کریمی، پ. (1394). اثربخشی امیددرمانی بر افزایش شادکامی سالمندان. روانشناسی پیری، 1(1)، 41-47.

پورعبدل، س.، عباسی، م.، پیروانی، ذ.، و عباسی، م. (1394). رابطه امید به زندگی و بهزیستی روانشناختی با کیفیت زندگی در سالمندان. روانشناسی پیری، 1(1)، 57-65.

جمال­زاده، ر.، و گلزاری، م. (1393). اثربخشی امیددرمانی در افزایش شادکامی و رضایت از زندگی در زنان سالمند مستقر در مرکز سالمندان شهرستان بروجن. فصلنامه علمی پژوهشی زن و جامعه، 5(2)، 31-48.

حسنی، ر. ع.، احمدی، م. ر.، و میردریکوندی، ر. (1390). بررسی رابطه بین خوش‌بینی اسلامی، خوش‌بینی آموخته‌شده سلیگمن و امنیت روانی. روانشناسی و دین، 4(4)، 75-102.

حمزه زاده، م.، باقریان، ف.، و منصوری سپهر، ر. (1391). تأثیر خوش‌بینی بر سوگیری توجه در تعامل با هدف‌داری. دو فصلنامه روانشناسی معاصر، 7 (2)، 41-50.

رادی، ح.، مشایخی، س.، و نوری، ن. ا. (1392). بررسی رابطه خوش‌بینی اسلامی، افسردگی و سبک‌های مقابله با استرس در دانشجویان. روانشناسی و دین، 6 (1)، 29-44.

سلیگمن، م. (1392). شادمانی درونی روانشناسی مثبت در خدمت خشنودی پایدار ( ترجمه م. تبریزی، ر. کریمی، ع. نیلوفری). تهران: دانژه.

شادمان سادات محله، م.، و بافنده قراملکی، ح. (1393، آذر). رابطه امید به زندگی و تاب‌آوری روانشناختی دانشجویان دختر و پسر دانشگاه پیام‌نور رودسر. مقاله ارائه شده در نخستین همایش ملی علوم تربیتی و روانشناسی مرودشت. 1-6. بازیابی شده از https://www.civilica.com/papers-ASMJ01-0249

صفاری­نیا، م.، و درتاج، ا. (1396). اثربخشی معنادرمانی گروهی بر امید به زندگی و بهزیستی روانی واجتماعی سالمندان زن ساکن آسایشگاه‌های شهر دبی. مجله سالمندی ایران. 12(4)، 493- 482.

علاالدین، ز. (1387). بررسی تأثیر امیددرمانی بر میزان افسردگی دانشجویان دختر دانشگاه اصفهان (پایان نامه کارشناسی ارشد روانشناسی چاپ نشده). دانشگاه اصفهان، اصفهان.

علی­پور، ا.، و نوربالا، ا. ع. (1378). بررسی مقدماتی پایایی و روایی پرسشنامه شادکامی آکسفورد در دانشجویان دانشگاه‌های تهران. فصلنامه اندیشه و رفتار، 5 (1و2)، 55-64.

قاسمی، ا.، عابدی، ا.، و باغبان، ا. (1388). اثربخشی آموزش گروهی مبتنی بر نظریه امید اسنایدر بر میزان شادکامی سالمندان. مجله دانش و پژوهش در روانشناسی کاربردی دانشگاه آزاد اصفهان واحد خوراسگان، 3(12)، 45-56.

گیتی‌قریشی، ا. ا. (1388). سطح امیدواری در دانشجویان سال اول و سال آخر رشته روان‌شناسی. اندیشه و رفتار، 12 (3)، 45-56.

مگیار_ مویی، ج. ال. (1391). فنون روانشناسی مثبت­گرا راهنمای درمانگران (ترجمه فرید براتی سده). تهران: رشد. (تاریخ انتشار به زبان اصلی 2009)

موید قاعدی، ط.، و قربان شیرودی، ش. (1395). اثربخشی امیدرمانی گروهی بر افسردگی، احساس تنهایی و خودکارآمدی دانش آموزان دختر. فصلنامه سلامت روانی کودک، 3(2)، 65-76.

نجفی، م.، احدی، ح.، سهرابی، ف.، و دلاور، ع. (1394). مدل پیش‌بینی رضامندی زندگی بر اساس سازه‌های روانشناسی. فصلنامه مطالعات روانشناسی بالینی، 6(21). 31-59.

نوری، ن. ا.، و جان بزرگی، م. (1392). رابطه خوش‌بینی از دیدگاه اسلام با افکار اضطرابی و افکار فراشناختی نگرانی (فرانگرانی). روانشناسی و دین، 6(4)، 63-79.

نوری، ن. ا.، و سقای بی‌ریا، ن. (1388). بررسی رابطه بین خوش‌بینی سرشتی و خوش‌بینی از دیدگاه اسلام با رضایت‌مندی از زندگی. روانشناسی و دین، 2(3)، 29-68.

ورعی، ح.، عسکری­زاده، ق. و باقری، م. (1396). مقایسه مؤلفه‌‌های بهزیستی معنوی با شادکامی و سلامت عمومی در دانشجویان دانشگاه شهید باهنر و حوزه‌های علمیه شهر کرمان. پژوهش در دین و سلامت، 3(3)، 55-67.

هفرن، ک.، و بونیول، ای. (1397). روانشناسی مثبت­نگر: نظریه­ها، پژوهش­ها و کاربست­ها. (ترجمه محسن زندی و محمدتقی تبیک). قم: موسسه فرهنگی دارالحدیث. (تاریخ انتشار به زبان اصلی 2014)

Aladdin, G. (2009). The effect of Hope Therapy on Depression in Female Students of Isfahan University (Unpublished Master`s thesis). University of Isfahan, Isfahan. [Persian]

Alipoor, A., & Noorbala, A. A. (1999). A Preliminary Evaluation of the Validity and Reliability of the Oxford Happiness Questionnaire in Students in the Universities of Tehran. Iranian Journal of Psychiatry and Clinical Psychology, 5 (1 and 2), 55-66. [Persian]

Argyle, M., Martin, M., & Lu, L. (1995). Testing for stress and happiness: The role of social and cognitive factors. In C. D. Spielberger, I. G. Sarason, J. M. T. Brebner, E. Greenglass, P. Laungani, & A. M. O'Roark (Eds.), Series in stress and emotion: Anxiety, anger, and curiosity, Vol. 15. Stress and emotion: Anxiety, anger, and curiosity (pp. 173-187). Philadelphia, PA, US: Taylor & Francis.

Bahari, F. (2014). The Basics of Hope and Hope Therapy (A Guide to Hope). Tehran: Danger. [Persian]

Bryant, F. B. & Cvengros, J. A. (2004). Distinguishing hope and optimism: Two sides of a coin, or two separate coins? Journal of Social and Clinical Psychology, 23, 273-302. doi: 10.1080/17439760701409546.

Elahi, T., Khosravi, R., Rashidi Rashtabadi, S., & Akhavan, A. (2014). Hopefulness and Mental Disorders in the Elderly. Journal of Zanjan University of Medical Sciences and Health Services, 22(92), 116-125. [Persian]

Ferrand, M. P. (2014). Interacting Effects of Multiple Roles on Women's Health. Journal of health and social behavior, 22, 216-236. DOI: 10.1300/J013v15n01_02

Garcia, J. A., & Sisin, K. G. (2012). Locus of hope and subjective well-being. International Journal of Research Studies in Psychology, 1(3), 53-58. doi: 10.5861/ijrsp.2012.297

Ghasemi, A., Abedi, A., & Baghban, A. (2010). The Impact of Group Education Based on Snyder's Hope Theory on the Rate of Happiness in Elderly's Life. Knowledge and Research in applied psychology, 41, 17-40. [Persian]

Ghezelseflo, M., & Esbati, M. (2013). Effectiveness of Hope-oriented Group Therapy on Improving Quality of Life in HIV Male Patients. Social and Behavioral Sciences, 84, 534–537. doi: 10.1016/j.sbspro.2013.06.599.

Giti Ghoreishi, A. S. (2010). The level of hope in freshman and senior year psychology students. Journal of Andisheh va Raftar, 3(12), 45-56. [Persian]  

Groopman. J. (2005). The Anatomy of Hope: How People Prevail in the Face of Illness. New York Times. Best Seller, USA.

Hamzadeh, M., Bagherian, F., & Mansouri Sepehr, R. (2012). The effect of optimism on attentional bias in interaction with goal setting. Contemporary Psychology Quarterly, 7(2), 41-50. [Persian]

Hasani, R. A., Ahmadi, M. R., & Merediccondi, R. (2011). Investigating the Relationship between Islamic Optimism, Seligman's Learned Optimism, and Psychological Security. Psychology and Religion, 4 (4), 75-102. [Persian]

Hefferon, K., & Boniwell, I. (2011). Positive psychology: Theory, research and applications. Maidenhead, Berkshire, England: McGraw Hill Open University Press. [Persian]

Jamalzadeh, R. Golzari, M. P. (2013). The Effectiveness of Hope Therapy on Increasing Happiness and Life Satisfaction in Elderly Women Residing in the Elderly Center of Borujen. Quarterly Journal of Women and Society, 5(2), 31-48. [Persian]

Magyar_Moye, J. L. (2009).Positive Psychology Techniques Guide to Therapists. Tehran: Roshd. [Persian]

Moayed Ghaedi, T., & Ghorban Shiroodi, S. (2016). The Efficacy of Group Hope