آمار
| تعداد نشریات | 23 |
| تعداد شماره‌ها | 368 |
| تعداد مقالات | 2,890 |
| تعداد مشاهده مقاله | 2,566,238 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 1,821,898 |
رفع التقاء واکه در بافت // در مرز اشتقاق واژههای زبان فارسی: نظریة بهینگی | ||
| مطالعات زبان‌ها و گویشهای غرب ایران | ||
| مقاله 2، دوره 3، شماره 15، دی 1395، صفحه 25-40 اصل مقاله (1.17 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22126/jlw.2017.1192 | ||
| نویسندگان | ||
| زهرا اسماعیلی متین1؛ عالیه کرد زعفرانلو کامبوزیا* 2؛ ارسلان گلفام2؛ محمد دبیرمقدم3 | ||
| 1دانشجوی دکتری زبانشناسی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران | ||
| 2دانشیار گروه زبانشناسی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران | ||
| 3استاد گروه زبانشناسی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران | ||
| چکیده | ||
| هدف پژوهش حاضر بررسی فرایند درج همخوان میانجی و همچنین نوع همخوان درج‌شده در رفع التقاء واکه در مرز اشتقاق واژههای زبان فارسی در بافت /A-i/ براساس نظریة بهینگی است. در واژههای مشتق که آخرین هجای ستاک آنها به واکة /A/ ختم میشود هنگام افزودن پسوند /i/، التقاء واکه پیش میآید، ازآنجا که در زبان فارسی وجود آغازه در ساختار هجا ضروری است، این زبان با استفاده از فرایندهای مختلف به رفع التقاء واکه میپردازد. واژههای مورد بررسی در نوشتار پیش رو شامل 450 واژة مشتق و مشتق - مرکبِ زبان فارسی است که از فرهنگ مشیری (1388) استخراج شدهاند. نتایج پژوهش نشان میدهد که در زبان فارسی درج همخوان رایج‌ترین راهکار برای رفع التقاء واکه است. در پژوهش حاضر، همخوانهای [j]، [?] و [v] بهعنوان همخوان میانجی در فرایند رفع التقاء واکه در بافت /A-i/ در مرز اشتقاق واژهها حضور دارند. حضور غلت [j] و انسداد چاکنایی [?] در رفع التقاء واکه، حاصل فرایند درج است و در برخی واژهها همخوان شناور هستند. سایشی لب و دندانی [v] بهعنوان همخوان میانجی در رفع التقاء واکه، تنها در وام‌واژه‌های عربی دیده میشود که حاصل فرایند درج و کوتاهشدگی در این واژهها است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| نظریة بهینگی؛ التقاء واکه؛ مرز اشتقاق؛ درج همخوان؛ همخوان شناور | ||
| مراجع | ||
|
ثمره، یدالله (1394). آواشناسی زبان فارسی، آواها و ساخت آوایی هجا. تهران: مرکز دانشگاهی. جم، بشیر (1393). راههای برطرف کردن التقاء واکهها در زبان فارسی. مجلّة زبانشناسی و گویشهای خراسانی، دانشگاه فردوسی مشهد، 7 (12)، 80-97. صادقی، علیاشرف (1365). التقاء مصوتها و مسئلة همخوان میانجی. مجلّة زبانشناسی، 3 (2)، 3-22. عباسی، زهرا (1391). فرایند میانهشت در زبان فارسی: بافت آوایی یا شرایط ساختواژی. جستارهای زبانی، 5 (19)، 117-146. عبداللهی، مسعود (1393). درج در زبان فارسی. پایاننامة کارشناسیارشد، دانشگاه تربیت مدرس. کرد زعفرانلو کامبوزیا، عالیه (1385). واجشناسی: رویکردهای قاعدهبنیاد. تهران: سمت. مشکوةالدینی، مهدی (1388). ساخت آوایی زبان. مشهد: دانشگاه فردوسی. مشیری، مهشید (1388). فرهنگ زبان فارسی الفبایی - قیاسی. تهران: سروش. Lacy, P. D. (2006). Markedness: reduction and preservation in phonology). Cambridge: Cambridge University Press. McCarthy, J. (2002). A thematic guide to optimality theory. Cambridge: Cambridge University Press. ------------------ & A. Prince (1993). Generalized alignment. In: G. Booij & J. van Marle (Eds.), Yearbook of morphology, (pp. 79-153). Dordrecht: Kluwer. Naderi, N. & M. van Oostendorp (2011). Reducing the number of Farsi epenthetic consonants. In: A. Koren, G. Haig, S. Karimi, & P. Samvelian (Eds.), topics in Iranian linguistics, (pp. 153-166). Wiesbaden: Reichert Prince, A. & P. Smolensky (1993). Optimality theory: constraint interaction in generative grammar. Blackwell. Sapir, S. (1989). The intrinsic pitch of vowels: Theoretical, physiological and clinical considerations. Journal of Voice, 3 (6), 44-51. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 258 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 272 |
||