پیامدهای برندیابی‌ملی برای جمهوری اسلامی ایران با تأکید بر ابعاد سیاسی و اقتصادی

اردلان، امین و دیگران.  (1398). «برنامه‌ریزی آینده ایران با برندسازی». فصلنامه آینده‌پژوهی مدیریت. شماره 116.

اسماعیل پور، حسن و پارسا، سمانه. (1392). «برندسازی مکان، تعاریف، موانع و راهکارها». فصلنامه پژوهش‌های بازرگانی. شماره 63.

بختیاری، ابراهیم. (1390). «بررسی شباهت‌ها و تفاوت‌های دیپلماسی‌عمومی با مفاهیم‌نرم». فصلنامه عملیات روانی. شماره30. 236-214.

بزرگ خواه، حامد و دیگران. (1397). «شناسایی و اولویت‌بندی عوامل تأثیرگذار بر برندملی ایران با رویکرد رفتارشناختی مصرف‌کننده». فصلنامه مطالعات مصرف‌کننده. شماره 2. 110-83.

پوراحمدی، حسین. (1389). قدرت‌نرم و سیاست‌خارجی جمهوری اسلامی ایران. قم: بوستان کتاب

رحمانی، منصور. (4139). «دیپلماسی‌عمومی و سیاست‌خارجی». فصلنامه مطالعات راهبردی و جهانی‌شدن». شماره15. 90-63.

طالقانی، محمد و رشیدی، امیر. (1394). «برندملی تبلور نماد یک ملت». کنفرانس بین‌المللی اقتصاد مدیریت و علوم کشاورزی.

عیوضی، محمدرحیم و پارسا، مونا. (1392). «الگوی تحلیلی قدرت‌نرم و سیاست بین الملل». فصلنامه مطالعات قدرت نرم. شماره 9. 112-99.

فیض، داود و محمدمهدی، ایزدخواه. (1396). «طراحی و ارائه مدل برندسازی ملی ایران با استفاده از نظریه مبنایی و مدل‌سازی ساختاری تفسیری(SMI)». فصلنامه راهبردهایبازرگانی. شماره 10. 98-79.

محمد پورزرندی و دیگران. (1395). «عوامل مؤثر بر برند شهری و اولویت‌بندی آنها از دیدگاه گردشگران(مطالعه موردی: برج میلاد تهران)». اقتصاد مدیریت شهری. شماره14. 138-116.

معصوم زاده زواره، ابوالفضل و دیگران. (1392). «تدوین راهبردهای برندسازملی در ایران». فصلنامه چشم‌اندازمدیریتبازرگانی. شماره 49. 52-29.

میرمحمدی، سید محمد و ایزدخواه، محمدمهدی. (1395). اصولبازاریابیباتأکیدبرنمونه‌هایموفقایرانی. تهران: انتشارات دانشگاه علامه طباطبایی.

نجم روشن، سعید و محمودی میمند، محمد. (1396). «شهرت ملی، مفاهیم، چالش‌ها و رویکردها». فصلنامه کاوش‌های مدیریت بازرگانی. شماره 18. 298-269.

هادیان، ناصر و احدی، افسانه. (1388). «جایگاه مفهومی دیپلماسی‌عمومی». فصلنامه بین‌المللی روابط خارجی. شماره 3. 117-85.

ولی زاده، اکبر. (1396). «طرح برندینگ و تصویرسازی روسیه، رویکردها و دستاوردها». فصلنامه مطالعات اوراسیای مرکزی. شماره 1. 237-221.

References

Andrei Anca-Georgiana. (2016. Nation Branding in the XXI Conceptual Approach. International Journal of Academic Research in Business and Social Sciences, May 2016, Vol. 6, No. 5.

Anholt, S. (2003). Brand new justice: The upside of global branding. Oxford: Butterworth.

Anholt, S. (2005). Brand New Justice: How branding places and products can help the developing world. 2^nd edElsevier Butterworth- Heinemann.

Anholt, S. (2007). Competitive identity: The new brand management for nations, cities and regions. In Anholt, S.        (Ed.), Competitive identity: The new brand management for nations, cities and regions. London: Palgrave  MacMillan.

Anholt, S. (2013). Beyond the nation brand: the role of image and identity in international relations. The Journal of Public Diplomacy, vol 2(2013), iis. 1, art.

Avraham, E., & Ketter, E. (2016). Marketing tourism for developing countries: Battling stereotypes and crises in        Asia, Africa and the Middle East . London: Palgrave-McMillan.

Avraham, E. (2004). Media strategies for improving an unfavorable city image. Cities, Vol. 21, No. 6, 471–479.

Buckingham, I. P. (2008). Brand Engagement: How Employees Make or Break Brands. 1st Ed New York: Palgrave Macmillan.

Candace L White. (2016). Brands and national image: An exploration of inverse country-of-origin effect. Place        Branding and Public Diplomacy , May 2012, Volume 8, Issue 2, pp 110–118.

Candace L. White. (2012) . Brands and national image: An exploration of inverse country-of-origin effect. Place        Branding and Public Diplomacy, (2012) 8,110 – 118.

Christopher S. Browning. (2013). Nation Branding, National Self-Esteem, and the Constitution of Subjectivity in Late             Modernity. Foreign Policy Analysis, 11, 195–214.

Daphne Hui Lin Lee .(2012). Branding Asia through public diplomacy: Structural-historical factors, convergences        and divergences .Branding and Public Diplomacy, AUGUST (2012) .1751-8040.

Dinnie, K. (2008). Nation branding, Concepts, issues, practice. London, New York: Rutledge.

Dinnie, K. (2008). Nation Branding: Concepts, Issues, Practice. 1st Ed Butterworth-Heinemann, Discussion Papers        in Diplomacy. Hague, Netherlands: Clingendael Netherlands Institute of International Relations.

Eriksson T. (2013). The English nation brand and international recruitment from Finland. Supervisor: Peter Milden,       Arcade University.

Fan, C. and Ying, C. H. (2005). Branding the nation: What is being Branded?. London, Brunel Business School.

Fan, Y. (2006). Branding the nation: what is being branded?. Journal of vacation marketing, 12(1): 5-14.

Fan, Y. (2008). Soft power: Power of attraction or confusion?. Place Branding and Public Diplomacy, 4 (2):147-158.

Fan, Y. (2010). Branding the nation: Towards a better understanding. London: Brunel Business School. Place        Branding and public Diplomacy, 4(2):147-158.

Gilmore, F. (2002). A country - Can it be repositioned? Spain - The success story of country branding. Journal of        Brand Management, Vol. 9, No. 4-5, pp. 281-293.

Irene Roozen, Judith Chia, Mariette Raedts. (2017). Does institutional nation branding exist in a Singaporean context?. Place Branding and Public Diplomacy,  NOVEMBER 2017,VOLUME 13 ,ISS. 325-347,4.   

Jay Sang Ryu, J.N. Patrick L'Espoir Decosta, Mikael and_ehn. (2016). From branded exports to traveler imports:        Building destination image on the factory floor in south koreauuuu. Tourism management, 52(2016) 298-309.

Kotler, P. and Gertner, D. (2002). Country as a brand, product and beyond: A place marketing and brand management            perspective. The Journal of Brand Management, Vol. 9, pp. 249-261.

Kotler, P. and Gertner, D. (2011). A place marketing and placebranding perspective revisited. In N. Morgan, A. Pritchard, and R. Pride (eds.), Destination branding: Managing placereputation (3th ed., pp. 33–54). Burlington, MA:            Elsevier.

Kotler, P., & Keller, K. L. (2012). Marketing Management. New Jersey: Prentice Hall.

Liu, C. Y, Virta, J. )2010). Destination Branding and Demand. Master thesis within Economics and Management, Jönköping University, Las Vegas.

Marc, Fetscherin. (2010). The determinants and measurement of a country brand: the country brand strength index. International Marketing Review, Vol. 27 Iss: 4, pp.466 - 479

Mary M, Misiani MP. (2017). Applying Anholt’s National Branding Model: The Case of Kenya. Bus Eco, J 2017  8: 335.

Nadia, Kaneva. (2011), Nation Branding, Toward an Agenda for Critical Research.International Journal of        Communication, 5 (2011), 117–141

Nye,  joseph. (2009).  Get samart com bining hard and soft power foreign affaairs. Julay august 2009.

Olins, W. )2002). Branding the Nation: the historical context. The Journal of Brand Management, 9 on the factory floor in South Korea Tourism Management, 52(2016) 298-309.

Pappu R. Quester, G. P. Cooksey, W. R. (2007). Country image and consumer based brand equity: relationship and        imlications for nternational marketing. Journal of International Business Studies, 3, PP: 726-745.

Rawson, G. (2007). Perceptions of the United States of America, exploring the political brand of a nation. Place Branding     and Public Diplomacy, 3 3, PP: 213-221.

Sana, Amran .(2017). Reshaping The National of Azerbaijan through Nation Branding Endeavours, Volume 20 NO 4     2017 33-46.

Szondi, G. (2008). Public diplomacy and nation branding: Conceptual similarities and differences. Desk toop publishing: desiree davidse.october 2208.

Somogy, varga. (2013). The politics of Nation Branding: Collective identity and public sphere in the neoliberal state. Philosophy and Social Criticism 39(8) 825–845.

Szondi, G. (2008). Public diplomacy and nation branding: Conceptual similarities and differences. Desk toop publishing: desiree davidse.october 2208.

Temporal, P. (2002). Advanced Brand Management: From Vision to Valuation. John Wiley & Sons.

Terry flew. (2016). Entertainment media, cultural power, and post-globalization: The case of China’s international media expansion and the discourse of soft power.Global Media and China, 2016, Vol. 1(4)278–294.

Van Ham, P. (2001). The rise of the brand state: The postmodern politics of image and reputation. Foreign affairs, 2-6.

Vicente, J. (2004). State Branding in the 21st Century. The Fletcher School, Vol. 12 No. 1, pp. 5-14.

Wang, Y. (2008). Public diplomacy and the rise of Chinese soft power. The Annals of the American Academy of Political and Social Science, 616(1), 257-273.

Zeineddine, C. (2017). Employing nation branding in the Middle East – United Arab Emirates (UAE) and Qatar.  Management & Marketing. Challenges  for the Knowledge Society, Vol. 12, No. 2, pp. 208-221.

Cooper, Robert. (2004). Hard power, soft power and goals and to diplomacy in held, david and archibagi mathi as (ed) American power in 21 he country.  On: www. Consilivm Europa. ea.

World Tourism Organization. (2018). Annual Report. on:

http://www.unwto.org/en