آمار
| تعداد نشریات | 23 |
| تعداد شماره‌ها | 368 |
| تعداد مقالات | 2,890 |
| تعداد مشاهده مقاله | 2,566,223 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 1,821,881 |
جلوه‌های خردورزی ایرانیان باستان در شاهنامه و منابع عربی | ||
| کاوش نامه ادبیات تطبیقی | ||
| مقاله 2، دوره 1، شماره 3، مهر 1390، صفحه 23-51 اصل مقاله (248.77 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| چکیده | ||
| خردگرایی از اندیشههای بنیادین فرهنگ ایرانی است، زیرا این فرهنگ، سعادت و رستگاری آدمی را در استخدام خرد میداند. از این دیدگاه خرد بزرگترین موهبت الهی و مهم ترین ابزار برای مبارزه با دیوهایی است که در درون آدمی به صورت صفات ناپسند چون حرص، خشم، حسد و...فرو خفتهاند. این بینش از آغاز تا پایان، چون خون در پیکر شاهنامه جاری است. فردوسی در جای جای شاهنامه صفات نیک و آثار پر برکت آن را بر میشمارد و در ستایش امور پسندیده و نکوهش امور ناپسند، خرد را معیار قرار داده، آن را چون ترازو ملاک سنجش میداند. این جهان بینی، موجب شده است که فردوسی ستایش خرد را مقدم بر ستایش پیامبر بیاورد و برخلاف دیگر ستایش گرانِ دانش، قید و شرطی برای ستایش دانش نیاورد. در شاهنامه، سخنان حکیمانهی بسیاری دیده میشود که فردوسی آنها را از خردمند، مرد خرد، خردمند ایران و... نقل کرده است، تأمل در منابع عربی که آکنده از اقوال حکیمانه ایرانیان است، نشان می دهد بسیاری از این خردمندان، حکیمان ایرانی چون بزرگمهر و انوشروان هستند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| واژگان کلیدی: فردوسی؛ شاهنامه؛ خرد و خردورزی؛ فرهنگ باستانی ایران؛ منابع عربی؛ ادبیّات تطبیقی | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,277 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 613 |
||