حکایت شیخ صنعان؛ الگوی لحنی حکایات بلند مثنوی معنوی

- بامشکی، سمیرا (1393)، روایت­شناسی داستان­های مثنوی، چاپ دوم، تهران: هرمس.

- پرینس، جرالد (1391)، روایت‌شناسی، شکل و کارکرد روایت، ترجمۀ محمد شهبا، تهران: مینوی خرد.

- پورنامداریان، تقی (1374)، دیدار با سیمرغ (تحلیل اندیشه و هنر عطار)، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.

- پورنامداریان، تقی (1380)، در سایۀ آفتاب، تهران: سخن.

- توکلی، حمیدرضا (1391)، از اشارت­های دریا (بوطیقای روایت در مثنوی)، چاپ دوم، تهران: مروارید.

- جانی، پین (1389)، سبک و لحن در داستان، ترجمۀ نیلوفر اربابی، تهران: رسش.

- بلخی، جلال‌الدین محمد (1375)، مثنوی معنوی، به تصحیح رینولد نیکلسون، چاپ اول، تهران: توس.

- حیدری، علی (1386)، «تحول شخصیت در حکایات مشابه مولوی و عطار»، پژوهش­های ادبی، دورۀ 4، شمارۀ 16، 93-114.

- زارع، یعقوب (1397)، بررسی تطبیقی عناصر لحن و زاویۀ دید در آثار روایی سنایی، عطار و مولوی، پایان‌نامۀ دکتری، دانشگاه تهران.

- شمیسا، سیروس (1378)، انواع ادبی، چاپ ششم، تهران: فردوس.

- عطار، فریدالدین (1391)، منطق­الطیر، مقدمه، تصحیح و تعلیقات: محمّدرضا شفیعی کدکنی، چاپ دوازدهم، تهران: سخن.

- عمران­پور، محمدرضا (1384)، «عوامل ایجاد، تغییر و تنوع و نقش لحن در شعر»، پژوهش‌های ادبی، شمارۀ 9 و 10، 127-150.

- کشوری بخشایش، کبیره (1390)، تطبیق و تحلیل داستان­های مشترک مثنوی مولوی و مثنوی­های عطار از نظر فرم ومحتوا، پایان­نامۀ کارشناسی ارشد، اردبیل: دانشگاه محقق اردبیلی.

- گری، مارتین (1382)، فرهنگ اصطلاحات ادبی، ترجمۀ منصوره شریف­زاده، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.

- مجیدی، فاطمه (1384)، «ریخت­شناسی داستان شیخ صنعان»، پژوهش­های ادبی، دورة 2، شمارۀ 7، 145-162.

مشرف، مریم (1389)، جستارهایی در ادبیات تعلیمی ایران، تهران: سخن.

- موذنی، علی‌محمد و یعقوب زارع (1397)، «بررسی عنصر لحن و کارکرد آن در الهی­نامه عطار»، پژوهش زبان و ادبیاتفارسی، شمارۀ چهل­وهشتم، 74-47.

- میرصادقی، جمال (1392)، عناصر داستان، چاپ هشتم، تهران: سخن.

- یلمه­ها، احمدرضا (1395)، «بررسی خاستگاه ادبیات تعلیمی منظوم و سیر تطور و تحول آن در ایران»، پژوهش­نامة ادبیاتتعلیمی، دورۀ 8، شمارۀ 29، 61-90.