آمار
| تعداد نشریات | 23 |
| تعداد شماره‌ها | 368 |
| تعداد مقالات | 2,890 |
| تعداد مشاهده مقاله | 2,566,171 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 1,821,835 |
روایت شناسی هفت خوان اسفندیار بر اساس نظریۀ ژرار ژنت | ||
| پژوهش نامه ادبیات داستانی | ||
| دوره 11، شماره 1 - شماره پیاپی 38، فروردین 1401، صفحه 91-112 اصل مقاله (527.27 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22126/rp.2021.5764.1259 | ||
| نویسندگان | ||
| یدالله شکری* 1؛ ساناز شکوری2 | ||
| 1استادیار زبان و ادبیات فارسی، دانشکده ادبیات و زبانهای خارجی، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران | ||
| 2کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی، دانشکده ادبیات و زبانهای خارجی، دانشگاه سمنان، ایران | ||
| چکیده | ||
| روایت، توصیف رویدادهای یک داستان به اشکال مختلف (شعر، قصه و...) است و روایت شناسی دانشی است که شیوه های روایت و ساختار آن را تحلیل و بررسی می کند. ژرار ژنت به‌عنوان یک محقق و یکی از نظریه پردازان مؤثر در علم روایت شناسی اسلوب های جامعی از تحلیل روایت ارائه میدهد. با توجه به عناصر روایی ژرار ژنت در این پژوهش سعی بر آن است که داستان هفت خوان اسفندیار براساس این عناصر بررسی شود تا ساختار و سازوکار آن و فنونی که فردوسی در این اثر خود به‌کار گرفته است مشخص شود. تحقیقات و بررسی های صورت گرفته نشان میدهد که در داستان هفت خوان اسفندیار از بین مؤلفه ها و عناصر روایی ژنت، مؤلفۀ نظم (گذشته‌نگری، آینده‌نگری و زمان‌پریشی) کاربرد کمی داشته است و فقط نمونه‌هایی از گذشته‌نگری و آینده‌نگری در آن به چشم میخورد، مؤلفۀ بسامد در طول داستان به وفور یافت می شود و مؤلفه های دیگر (تداوم، وجه و لحن) نیز فقط در بخش‌هایی از داستان به‌کار گرفته شدهاست. بنابراین میتوان چنین استنباط کرد که در هفت خوان، فردوسی توانسته است با خلق اثری یک‌دست و با بهره گیری از شیوه های ساختاری روایت، بیشترین تأثیر را در ذهن و روان مخاطب داشته باشد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| روایت؛ روایتشناسی؛ ژرار ژنت؛ هفت‌خوان اسفندیار | ||
| مراجع | ||
|
احمدی، بابک. (1372). ساختار و تأویل متن، جلد1. تهران: نشر مرکز.
اسعدی فیروزآبادی، مریم‌السادات. (1394). «روایت شناسی رمان شناگر براساس نظریۀ ژرار ژنت». فصلنامۀ تخصصی مطالعات داستانی، سال 3، شمارۀ 4، صص78-65.
اسکولز، رابرت. (1379). درآمدی بر ساختارگرایی در ادبیات، ترجمۀ فرزانه طاهری، تهران: نشر آگاه.
اخوت، احمد. (1371). دستور زبان داستان. اصفهان: نشر فردا.
ایگلتون، تری. (1368). پیش درآمدی بر نظریۀ ادبی، ترجمۀ عباس مخبر. تهران: نشر مرکز.
بهنامفر، محمد؛ شامیان ساروکلایی، اکبر؛ طلایی، زینب. (1393). «بررسی زمانمندی روایت در رمان سالمرگی بر اساس نظریۀ ژرار ژنت». متن پژوهی ادبی سال 18، شمارۀ 60، صص 144-125.
پاشایی، محمد. (1394). «بررسی روایت در رمان چشمهایش از دیدگاه ژرار ژنت». زبان و ادب فارسی، سال 68، شمارۀ مسلسل 231، 56-41.
حیاتی، عبدالرضا؛ مظفری، علیرضا؛ طلوعی‌آذر، عبدالله (1398)، «روایت شناسی چند تمثیل مشترک در آثار سنایی و عطار و مولانا بر پایۀ نظریۀ ژرار ژنت». پژوهشهای ادب عرفانی، سال 13، شمارۀ اول، صص 38-1.
دزفولیان، کاظم؛ مولودی، فؤاد. (1390). «روایتشناسی یک داستان کوتاه از هوشنگ گلشیری براساس نظریۀ ژنت». فصلنامۀ متن پژوهی ادبی، شمارۀ 50، صص80-53
شیروانی شاعنایتی، الهام. (1394). نظریۀ روایت شناختی ژرار ژنت. تهران: نشر وانیا.
شکری، یدالله. (1397). «بررسی داستان شیر و گاو از کلیله و دمنه براساس نمود نحوی نظریۀ روایتشناسی تودوروف». فنون ادبی، سال دهم، شمارۀ 4، صص76-67.
صافی پیرلوجه، حسین؛ فیاضی، مریم سادات.( 1387 ). «نگاهی گذرا به پیشینۀ نظریههای روایت» نقد ادبی، سال اول، شمارۀ 2، صص 170-145.
صدیقی لیقوان، جواد؛ علوی مقدم، مهیار. (1396). «بررسی روایت شناسی طبقات الصوفیه براساس نظریۀ «زمان در روایت» ژرار ژنت». متن شناسی ادب فارسی، شمارۀ 2، صص 98-85.
علیزاده، ناصر؛ مهدیزاد فرید، مهناز. (1396). «بررسی عنصر زمان در قصۀ ورقه و گلشاه از دیدگاه ژرار ژنت». فصلنامۀ زبان و ادبیات فارسی، سال 25، شمارۀ 82 ، صص 277-259.
کالر، جاناتان. (1389). نظریۀ ادبی، ترجمۀ فرزاد طاهری، چاپ سوم. تهران: نشر مرکز.
کزازی، میر جلال‌الدین. (87-1379). نامۀ باستان. تهران: انتشارات سمت.
وهابی دریا کناری، رقیه؛ مباشری، محبوبه. (1396). «ساختار روایت در سه روایت از پیر چنگی با تأکید بر دیدگاه ژرار ژنت». پژوهشهای ادب عرفانی، سال یازدهم، شمارۀ دوم، صص 94-75.
یعقوبی، رؤیا. (1391). «روایت شناسی و تفاوت میان داستان و گفتمان براساس نظریات ژرار ژنت». پژوهشنامۀ فرهنگ و ادب، سال هشتم، شمارۀ سیزدهم، صص 311-289. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 311 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 332 |
||