آمار
| تعداد نشریات | 23 |
| تعداد شماره‌ها | 368 |
| تعداد مقالات | 2,890 |
| تعداد مشاهده مقاله | 2,566,194 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 1,821,855 |
واکاوی پراکنش زمانی-مکانی آلاینده CO در دوران همه‌گیری COVID-19 (مطالعه موردی: استان خوزستان، اصفهان، تهران) | ||
| جغرافیا و پایداری محیط | ||
| دوره 12، شماره 2 - شماره پیاپی 43، تیر 1401، صفحه 95-108 اصل مقاله (1.77 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22126/ges.2022.7521.2505 | ||
| نویسندگان | ||
| عبداللّه فرجی؛ نفیسه رحیمی* | ||
| گروه جغرافیا، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران | ||
| چکیده | ||
| برای جلوگیری از گسترش همه‌گیری بیماری COVID-19، محدودیتهایی همانند «قرنطینه» در سطح جهان اعمال شده است که این امر منجر به تغییرات قابل‌توجهی در محیط‌زیست، بهخصوص هوا گردیده است. هدف از این پژوهش، واکاوی توزیع زمانی - مکانی آلاینده (CO) و تأثیر محدودیتهای ناشی از کرونا بر آن است. بدین منظور دادههای CO از ماهواره MERRA-2 با گام‌های زمانی ماهانه و مکانی 625/0x 5/0 درجه با پوشش زمانی 2020-2015 استخراج شد و سپس توزیع دادهها به کمک نرمافزار ArcGIS تحلیل شد. در این تحقیق بهمنظور سنجش تأثیر اعمال محدودیتهای کرونایی روی سطح آلاینده CO دادههای مربوط به دوره اعمال محدودیتهای کرونایی (ژوئیه ۲۰۲۰) با ماههای مشابه مربوطه در دوره پایه (ژوئیه 2019-2015) مقایسه شد، سپس تأثیر کنترلی سامانههای همدید و عوامل جوی بر توزیع و پراکندگی این آلاینده در استانهایی که بیشینه این آلاینده را در ایران داشتند، بررسی شد. نتایج نشان داد میانگین ماهانه این آلاینده نه‌تنها در استانهایی که آنومالی بیشینه CO را داشتند کاهش داشت، بلکه بر فراز کل جوّ ایران نیز این کاهش دیده شد. نتایج حاصل از عوامل همدیدی ارتفاع ژئو پتانسیل و حرکت قائم هوا در تراز ۵۰۰ هکتوپاسکال نشان داد که در هر دو دوره شرایط همدید بر فراز اتمسفر استانهای تهران، اصفهان و خوزستان یکسان بود، لذا عوامل همدید مورد بررسی در این کاهش نقش نداشته است. با بررسی تعطیلی کارخانه و وضعیت متوسط تردد وسایل نقلیه در برخی از راههای پرتردد این استانها کاهش در حمل‌ونقل نیز دیده شد، لذا کاهش سطح CO در دوره اعمال محدودیتهای کرونایی را میتوان پیامد مثبت COVID-19 بر کیفیت هوا دانست. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| COVID-19؛ ایران؛ اتمسفر؛ منو اکسید کربن | ||
| مراجع | ||
|
اسماعیلیساری، عباس (1382). آلایندهها، بهداشت و استاندارد در محیط‌زیست. تهران: نقش مهر.
آقاشریعتمداری، زهرا (1400). تأثیر همه‌گیری 19- COVID بر غلظت آلایندههای هوا در دوران قرنطینه در تهران، ایران. اقلیم شهری، 38(100882)،11-1.
برومندی، پریا؛ کاراجا، فرهات؛ نیکفال، امیرحسین؛ جهانبخشی، علی؛ تمجیدی، مهسا؛ ریول کیم، جونگ (1399). تاثیر رخداد 19- COVID بر کیفیت هوای ایران. بررسی کیفیت هوا و آئروسل، 20(8)، 1804-1793.
رجبی، فاطمه، خداپرست، یونس، رضایی، صادق، نریمانی، سینا، سروش، سیما (1399). آثار شیوع ویروس کرونا بر کسبوکار و رفاه خانوارها، سیاستهای حمایتی در ایران و جهان. تهران: معاونت امور اقتصادی و برنامهریزی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی.
رئیسپور، کوهزاد (1399). برآورد ماهوارهای بخار آب قابل بارش (PWV) در جو ایران و تحلیل همبستگی مکانی آن با فراسنجهای آبوهواشناختی. تحقیقات آب و خاک ایران (علوم کشاورزی ایران)، 51(10) ، 2557-2543.
سازمان مدیریت و برنامهریزی کشور (1392). سالنامة آماری ایران. تهران: انتشارات سازمان مدیریت و برنامهریزی.
صدرائی، امیرحسین؛ خانمحمدی، مجتبی؛ فراقیعلیشاه، میلاد (1399). تاثیر شیوع ویروس ۱۹ COVID-بر کیفیت هوا بررسی آلاینده دی‌اکسید نیتروژن (مناطق مطالعاتی: ایران، تهران. ترکیه، استانبول. آلمان، برلین. انگلستان، لندن). اولین کنفرانس بینالمللی و دومین کنفرانس ملی فناوریها و کاربردهای نوین ژئوماتیک، تبریز. https://civilica.com/doc/1249673.
فرجزاده، منوچهر؛ باغبانان، پرستو (1397). مدیریت مخاطرات آبوهوایی. تهران: نشر انتخاب. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 712 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 993 |
||