تعداد نشریات | 23 |
تعداد شمارهها | 368 |
تعداد مقالات | 2,890 |
تعداد مشاهده مقاله | 2,566,171 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 1,821,835 |
بررسی تطبیقی کاربرد شناسی طبیعت گیاهی در شعر شوقی بزیع و منوچهر آتشی | ||
کاوش نامه ادبیات تطبیقی | ||
دوره 12، شماره 2 - شماره پیاپی 46، تیر 1401، صفحه 113-130 اصل مقاله (528.33 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22126/jccl.2020.5703.2174 | ||
نویسندگان | ||
آرمان محمدی رایگانی1؛ شهریار همتی* 2؛ علی سلیمی3؛ محمدنبی احمدی4 | ||
1استادیار گروه زبان و ادبیات عرب، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران | ||
2دانشیار گروه زبان و ادبیات عربی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران | ||
3استاد گروه زبان و ادبیات عربی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران | ||
4دانشیار گروه زبان و ادبیات عربی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران | ||
چکیده | ||
شوقی بزیع و منوچهر آتشی، دو شاعر نوگرایی هستند که طبیعت در شعرشان بازتاب وسیعی داشته است. آنها عناصر طبیعتگیاهی را در اشعارشان با اغراض خاص ادبی بهکار برده و گامی در جهت نوگرایی لفظی و معنایی در شعر برداشتهاند. پژوهش حاضر بر آن است تا براساس چارچوبهای ادبیات تطبیقی به بررسی کاربرد ادبی طبیعتگیاهی و بازتاب اسماء خاص گلها، گیاهان، درختان و میوهها در شعر این دو شاعر بپردازد. براساس یافتههای پژوهش، بزیع و آتشی از طبیعت زیبای سرزمینشان، بهویژه طبیعتگیاهی، استفاده ادبی کرده و اسم گلها، گیاهان، درختان و میوهها را با هدف آشناییزدایی، برجستهسازی معنا و مضمون شعری، بالا بردن ظرفیت معنایی واژگان شعر، غنا بخشیدن به گسترۀ خیال و عاطفۀ شعر بهکار بردهاند. یکی از مهمترین ویژگیهای کاربرد این واژگان طبیعتگیاهی، بهکارگیری آنها در قالب آرایههای ادبی بهویژه استعاره و جانبخشی و تشبیه است که این کار باعث میشود آنها شکل نمادینی به خود بگیرند. بار معنایی واژگان مربوط به عناصر طبیعت در شعر ایشان، متناسب با مضمون و فضای کلّی شعر به شکل مثبت و منفی تغییر مییابد. | ||
کلیدواژهها | ||
ادبیات تطبیقی؛ کاربرد ادبی؛ طبیعتگیاهی؛ شوقی بزیع؛ منوچهر آتشی | ||
مراجع | ||
آتشی، منوچهر (1386). مجموعه اشعار. جلد 2. چاپ اوّل. تهران: نگاه.
ابوالحسنی، زهرا؛ میرمالک ثانی، مریم السادات (1387). بررسی کتابهای درسی دانشگاهی براساس نظریۀ نقشگرای نظاممند هلیدی و مقایسۀ آن با متون همسان غیر درسی (معرفی یک پایاننامه). مجلة پژوهش و نگارش کتب دانشگاهی، 13 (20)، 129-143.
ایشانی، ظاهره؛ نعمتی قزوینی، معصومه (1392). بررسی انسجام و پیوستگی در سورۀ صف با رویکرد زبانشناسی نقشگرا. مجلّة انجمن ایرانی زبان و ادبیات عربی، 9 (27)، 65-95.
بزیع، شوقی (2005). الأعمال الشعریة. الجزء 2. الطبعةالأولی. بیروت: المؤسسة العربیة للدراسات والنشر.
تولان، مایکل (1386). روایت شناسی؛ درآمدی زبانشناختی - انتقادی. ترجمة فاطمه علوی و فاطمه نعمتی. تهران: سمت.
دحبور، احمد (2001). أفق التحولات فی الشعر العربی: دراسات و شهادات أدبیة. الطبعة الأولی. عمان: مؤسسة عبدالحمید شومان والمؤسسة العربیة للدراسات و النشر.
سالم المزایدة، إسماعیل سلیمان (2014). تجربة شوقی بزیع الشعریة و واتجاهات موضوعیة وفنیة. رسالة مقدمة إلی عمادة الدراسات العلیا استکمالا لمتطلبات الحصول علی درجة الدکتوراه فی الأدب. قسم اللغة العربیة. جامعة مؤتة.
شفیعی کدکنی، محمدرضا (1372). صور خیال در شعر فارسی. چاپ پنجم. تهران: آگاه.
الشکعة، مصطفی (1983). الأدب الأندلسی موضوعاته وفنونه. الطبعة الخامسة. بیروت: دار العلم للملائین.
شمیسا، سیروس (1376). سبکشناسی شعر. تهران: فردوس.
صبحی الفاعوری، عونی (2006). دلالات الأزهار فی دیوان «ما أقل حبیبتی للشاعر راشد عیسی. مجلة جامعة دمشق. 22 (3+4)، 165-189.
ضیف شوقی, احمد (1963). تاریخ الأدب العربی، العصر الاسلامی. الطبعة سبع عشرة، مصر: دارالمعارف.
عبدالباقی، أحمد محمد (1991). معالم الحضارة العربیة فی القرن الثالث الهجری. الطبعة الأولی. بیروت: مرکز دراسات الوحدة العربیة.
عتیق، عبدالعزیز (بیتا). الأدب العربی فی الأندلس. بیروت: دار النهضة العربیة.
قناوی، عبدالعظیم (1404). الطبیعة فی الشعر الجاهلی. بیروت: دار النهضة العربیة.
مختاری، محمد (1371). انسان در شعر معاصر. تهران: توس. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 253 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 323 |