آمار
| تعداد نشریات | 23 |
| تعداد شماره‌ها | 368 |
| تعداد مقالات | 2,890 |
| تعداد مشاهده مقاله | 2,566,188 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 1,821,854 |
اثربخشی مربیگری راه‌حل محور بر خردمندی و تابآوری زنان سالمند و میانسال | ||
| روانشناسی پیری | ||
| دوره 9، شماره 1، فروردین 1402، صفحه 44-33 اصل مقاله (542.25 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22126/jap.2023.8966.1692 | ||
| نویسندگان | ||
| سودابه کمالی شرودانی؛ اعظم نقوی* | ||
| گروه مشاوره، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران | ||
| چکیده | ||
| پایان هر دوره از زندگی و شروع دوره جدیدی از آن مشکلات روان‌شناختی متعددی را ایجاد می‌کند. یکپارچگی در مقابل ناامیدی یکی از بحران‌های اساسی سالمندان و افراد در آستانه سالمندی است که با افزایش خردمندی و تابآوری قابل حل می‌شود. بنابراین انجام این مداخله با هدف بهبود خردمندی و تابآوری ضروری به نظر می‌رسد. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی مربیگری راه‌حل محور بر خردمندی و تابآوری زنان سالمند و میانسال انجام شد. روش پژوهش نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون با گروه آزمایش و کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی مراجعان زن سالمند و میانسال مراکز بهزیستی و مراکز مشاوره استان اصفهان در پاییز 1401 بود. نمونه شامل 32 زن سالمند با میانگین سنی 8/61 سال در گروه آزمایش و1/62 در گروه کنترل بود که با روش نمونه‌گیری در دسترس بر اساس معیارهای ورود به مطالعه انتخاب، و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارش شدند. ابزار پژوهش پرسش‌نامه خردمندی آردلت، و پرسش‌نامه تابآوری کانور و دیویدسون بود. شرکت‌کنندگان در گروه آزمایش 8 جلسه 60 دقیقه‌ای مداخله مربیگری راه‌حل محور دریافت کردند و گروه کنترل در این زمان هیچ مداخله‌ای دریافت نکردند. داده‌ها با آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیره در نرم‌افزار SPSS نسخه 22 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که مداخله مربیگری راه‌حل محور باعث افزایش خردمندی و تابآوری می‌شود )05/0(p<. بر اساس نتایج توصیه می‌شود مشاوران و روان‌شناسان از مداخله مربیگری راه‌حل محور در جهت افزایش تابآوری و خردمندی زنان سالمند و میانسال در کنار سایر روش‌ها بهره بگیرند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| مربیگری راه حل محور؛ خردمندی؛ تاب آوری؛ سالمند؛ میانسال | ||
| مراجع | ||
|
احمدی، ز.، بزازیان، س.، تاجری، ب.، و رجب، ا. (1400). مقایسه اثربخشی خنده درمانی و درمان راه حل محور گروهی بر امید به زندگی، معناجویی، شفقت به خود و کاهش قند خون بیماران سالمند مبتلا به دیابت نوع دو. سلامت اجتماعی، 8(2)، 220-205
اسدی بیجائیه، ج. س.، امیری مجد، م.، قمری، م.، و فتحی اقدم، ق. (1400). اثربخشیآموزش شفقت به خود بر رضایت از زندگی و تابآوری زنان سالمند. روانشناسی پیری، 7(1)، 67-55
ربیعی، ل.، مصطفوی، ف.، مسعودی، ر.، و حسن زاده، ا. (1391). بررسی تأثیر مداخله آموزشی مبتنی بر توانمند سازی سالمندان بر اساس الگوی خانواده محور. تحقیقات نظام سلامت 8(2)، 313-301
رحیمیان بوگر، ا.، و اصغرنژاد فرید، ع. (۱۳۸۷). رابطه سرسختی روان شناختی و خودتاب آوری با سلامت روان در جوانان و بزرگسالان بازمانده زلزله شهرستان بم. روانپزشکی و روانشناسی بالینی ایران، 14(1)، 62-70.
سامانی، س.، جوکار، ب.، و صحراگرد، ن. (1386). تأثیر تاب آوری بر ذهن آگاهی و رضایت از زندگی. روانپزشکی و روانشناسی بالینی ایران، 8(2)، 295-290
سپهریان آذر، ف.، ستاری، ر. (1395). بررسی رابطه ی کانونی ابعاد خرد و سبک های هویت. اندیشه های نوین تربیتی، 12(2) ، 114-95
عندلیب کرایم، م.، و محمودی نیا، س. (1400). کیفیت زندگی در سالمندان: نقش تاب آوری و ذهن آگاهی. 7(2)، 179-167
مرادی، ش.، و قدرتی میرکوهی، م. (1399). مقایسه نقش امید و تاب آوری در پیش بینی رضایت از زندگی سالمندان. سالمند شناسی، 5(1 )، 88-71.
نصیرنیا سماکوش، ع. ر.، و یوسفی، ن. (1401). اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر اضطراب مرگ، شادکامی و تابآوری سالمندان. روانشناسی پیری، 8(2)، 161-149. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 853 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 579 |
||