آمار
| تعداد نشریات | 23 |
| تعداد شماره‌ها | 368 |
| تعداد مقالات | 2,890 |
| تعداد مشاهده مقاله | 2,566,203 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 1,821,857 |
واژه عربی «یعنی» در دستور زبان فارسی | ||
| پژوهشنامه متون ادبی دورۀ عراقی | ||
| مطالب عمومی، دوره 3، شماره 4، دی 1401، صفحه 119-121 اصل مقاله (573.45 K) | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22126/ltip.2022.2649 | ||
| نویسنده | ||
| وحید مبارک | ||
| استادیار زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران | ||
| چکیده | ||
| از دیدگاه زبان‌شناختی، استقراض زبان‌ها از یکدیگر، زمینه‌ساز قوّت و توانمندی آنها می‌گردد به‌شرط اینکه این استقراض‌ها در حوزة واژگان و عبارات و مثل‌ها و جمله‌ها باشد و به وام‌گیری قواعد زبان مبدا در زبان مقصد نینجامد. در اینکه زبان فارسی در قرون اولیه هجری و پیش از آن، بر زبان عربی تأثیر گذاشته است، تردیدی وجود ندارد و شاهد آن، علاوه بر کتاب‌های معربات و آثار کسانی چون ادی‌شیر، آذرنوش، سبزیان‌پور و...، برخی از واژگان به‌کاررفته در قرآن مجید (سجّیل: سنگ+گل) است که ریشة فارسی دارند؛ امّا پس از آغاز قرن چهارم، زبان عربی به دلایل مختلف از جمله داشتن قوت تعبیر و بیان و اهمیت دینی این زبان در نزد مسلمانان، تأثیرش بر زبان فارسی قوت گرفت و سپس چنان شد که برخی از کتاب‌های تاریخی، آگنده از واژگان، جملات، ابیات و گاه قواعد عربی شد و چنان با زبان فارسی درآمیخت که انسجام متنش را نیز به هم نریخت. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| یعنی؛ زبان عربی؛ دستور زبان فارسی | ||
| مراجع | ||
|
- مشکوه‌الدینی، مهدی (1388)، دستور زبان فارسی، چ 4، تهران: سمت.
- مشکوه‌الدینی، مهدی (1388)، دستور زبان فارسی، چ 4، تهران: سمت.
- وحیدیان کامیار، تقی و غلامرضا عمرانی (1386)، دستور زبان فارس (1)، چ 9، تهران: سمت.
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 72 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 138 |
||