آمار
| تعداد نشریات | 23 |
| تعداد شماره‌ها | 368 |
| تعداد مقالات | 2,890 |
| تعداد مشاهده مقاله | 2,566,239 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 1,821,898 |
تحلیل انگاره های ذهنی و عرفانی مناظره‌ی چینی‌ها و رومی‌ها بر پایه‌ی نظریه نقش گرای هلیدی | ||
| پژوهشنامه متون ادبی دورۀ عراقی | ||
| دوره 4، شماره 2، تیر 1402، صفحه 1-12 اصل مقاله (1.9 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22126/ltip.2023.9010.1152 | ||
| نویسندگان | ||
| زهرا بتول باقریان هکانی* 1؛ یحیی طالبیان2؛ غلامرضا مستعلی3 | ||
| 1دکتری زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران. | ||
| 2استاد زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران. | ||
| 3دانشیار زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران. | ||
| چکیده | ||
| مقالۀ حاضر بر آن است تا با تحلیل فرایند افعال و نظام گذرایی، نقش اندیشگانی «مریکردن چینی‌ها و رومی‌ها» را بر بنیاد نظریۀ نقش‌گرای هلیدی بررسی کند. به بیان دیگر، کشف دنیای تجربی، ذهنی و عینی مولانا در این مناظره با تحلیل و بررسی فرایندهای نقش اندیشگانی صورت میگیرد. روش آماری در این مقاله ترکیبی (کیفی کمی) است و نحوۀ اجرای آن توصیفی تحلیلی است. جامعۀ آماری تمام ابیات این مناظره (33 بیت) است و نمونه، شامل همۀ افعال آن (68 فعل در 33 بیت) است. براساس یافتهها و نتایج حاصل از این پژوهش به‌نظر می‌رسد نظریۀ نقش‌گرای هلیدی، در خوانش حکایت چینیان و رومیان مناسب است. فرایندهای مادی بهعنوان یکی از ابزارهای اندیشۀ مولانا برای برقراری رابطۀ ملموستر و عینیتر با مخاطب و درنتیجه روشنشدن مدارهای عرفانی او هستند؛ بنابراین در این مناظره فرایندهای مادی بیشتر از سایر فرایندها در خدمت دیدگاه عارفانۀ مولانا قرار گرفتهاند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| مناظره؛ مولانا؛ مریکردن چینی‌ها و رومی‌ها؛ هلیدی؛ زبانشناسی نقشگرا؛ فرایند افعال | ||
| مراجع | ||
|
امیرخانلو، معصومه (1394)، «سبکشناسی غزلیات حافظ بر اساس فعل، رویکرد نقشگرا»، ادب فارسی، سال پنجم، شمارۀ 2: 169-186.
زرینکوب، عبدالحسین (1378)، بحر در کوزه، چاپ هشتم، تهران: علم.
زمانی، کریم (1393)، شرح جامع مثنوی معنوی، دفتر اول، چاپ چهل و چهارم، تهران: اطلاعات.
سلطانی، سیدعلیاصغر (1384)، قدرت، گفتمان و زبان؛ ساز و کارهای جریان قدرت در جمهوری اسلامی، چاپ دوم، تهران: نی.
شریفی، آزاده (1397)، سبکشناسی کاربردی، تهران: فاطمی.
فضایلی، سیدهمریم و شیما ابراهیمی (1393)، «تحلیل سبکشناختی داستان هفتخوان رستم شاهنامه در چارچوب دستور نقش‌گرای نظاممند هلیدی»، فصلنامه مطالعات زبان و گویشهای غرب ایران، سال اول، شمارۀ 4: 119-142.
قمرزاده، میترا و مرضیه صناعتی (1396)، «بررسی گروه اسمی مفعولی در زبان فارسی از منظر دستور نقش‌گرای هلیدی»، پژوهش زبانشناسی تطبیقی، سال هفتم، شمارۀ 13: 127- 147.
کتابی، احمد (1385)، «مریکردن رومیان و چینیان در علم نقاشی و صورتگری، مقایسۀ روایت مولوی با روایات غزالی، نظامی، انوری و داعی حسنی»، آینۀ میراث، دورۀ جدید، سال پنجم، شمارۀ 1 و 2: 258- 271.
مشهور، پرویندخت و محمد فقیری (1394)، «بررسی انواع فرایندهای فرانقش اندیشگانی در غزلیات سعدی با رویکرد شناختی»، پژوهش‌نامۀ ادب غنایی، دورۀ 13، شمارۀ 25: 153-168.
مصطفوی، پونه و مرضیه صناعتی (1395)، «بررسی سبکی یک داستان کوتاه معاصر از منظر نقش‌گرای هلیدی»، مجلۀ زبان و زبانشناسی، 131-156.
منشیزاده، مجتبی و لیلا الهیان (1394)، «بررسی سبکشناختی فعل در گلستان متأثر از حوزۀ تعلیمی آن با رویکرد نقش‌گرای نظاممند»، دوماهنامه جستارهای زبانی، دورۀ 6، شمارۀ 6: 259-279.
مهاجر، مهران و محمد نبوی (1376)، به سوی زبانشناسی شعر، تهران: مرکز.
مولوی، جلالالدین محمد (1395)، مثنوی معنوی، براساس نسخۀ رینولد نیکلسون، تهران: آتون کتاب.
میرهاشمی، سیدمرتضی (1392)، داستانها و پیامها در مثنوی به ضمیمۀ صد حکایت منظوم، تهران: علم.
نخعی، مریم (1396)، «سبکشناسی گلستان براساس فعل برمبنای دستور نقش‌گرای نظاممند»، مجلۀپژوهشهای نقد ادبی و سبکشناسی، دورۀ 8، شمارۀ 30: 195-215.
وزین پور، نادر (1365)، آفتاب معنوی چهل داستان از مثنوی جلال الدین محمد مولوی، تهران: امیرکبیر. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 103 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 125 |
||