آمار
| تعداد نشریات | 23 |
| تعداد شماره‌ها | 368 |
| تعداد مقالات | 2,890 |
| تعداد مشاهده مقاله | 2,566,182 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 1,821,838 |
خوانش نشانه‌شناسانۀ نمادهای آب و آتش در شعر شفیعی‌کدکنی و آدونیس بر اساس الگوی «چارلز پیرس» | ||
| کاوش نامه ادبیات تطبیقی | ||
| مقاله 6، دوره 13، شماره 4 - شماره پیاپی 52، دی 1402، صفحه 105-130 اصل مقاله (1.37 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22126/jccl.2022.8255.2434 | ||
| نویسندگان | ||
| عبدالاحد غیبی* 1؛ محمدرضا اسلامی2؛ سجاد صدقی3 | ||
| 1استاد گروه زبان و ادبیات عربی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، تبریز، ایران. | ||
| 2استادیار گروه زبان و ادبیات عربی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، تبریز، ایران | ||
| 3دانشجوی دکتری، گروه زبان و ادبیات عربی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، تبریز، ایران. | ||
| چکیده | ||
| برای درک شعر نو که سرشار از نشانه هاست، پیروی از یک الگوی خاص نشانه شناسی ضروری می نماید. از جملۀ این الگوها، الگوی چارلز پیرس است. پیرس یکی از بنیانگذاران و صاحبنظران مشهور نشانه شناسی است که با ارائۀ یک الگوی سه وجهی شامل بازنمون، موضوع و تفسیر، بن مایه های معنایی نشانه ها را مشخص می سازد. درواقع با ارتباط این سه وجه است که معنای اصلی نشانه ها به دست می آید. شفیعی کدکنی و آدونیس، دو شاعر نوپرداز شعر فارسی و عربی هستند که از نشانه های طبیعی به خصوص آب و آتش به وفور در شعر خود استفاده کرده اند و آن را دستاویز محکمی برای القای معانی مورد نظر خود قرارداده اند. پژوهش حاضر می کوشد، تا به شیوۀ توصیفی-تحلیلی و با استفاده از الگوی نشانه شناسی پیرس به کشف لایه های معنایی و کارکرد نمادهای آب و آتش در اشعار این دو شاعر بپردازد. از نتایج این پژوهش و معناهایی که از واژه های آب و آتش در اشعار این دو شاعر به دست می آید، می توان به جریانداشتن، تزکیه گری و پاک کنندگی، دگردیسی، نابودگری، زندگی، تجدّد، عظمت و شکوه گذشته، جنگ، زایشی نو و عشق و احساسات اشاره کرد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| نشانهشناسی پیرس؛ آب؛ آتش؛ شفیعی‌کدکنی؛ آدونیس | ||
| مراجع | ||
|
آدونیس (1960). أوراق فی الریح. بیروت: منشورات دار الآداب.
آدونیس (1988). الأعمال الشعریة الکاملة. المجلد الثانی. بیروت: دار العودة.
آدونیس (1996). الأعمال الشعریة/أغانی مهیار الدمشقی وقصائد أخرى. دمشق: دار المدی للثقافة والنشر.
اسماعیلپور، ابوالقاسم (1387). اسطوره، بیان نمادین. چاپ دوم. تهران: سروش.
بوالعقل، علی (2020). «الخطاب الشعری عند مظفر النواب دراسة سمیائیة دیداکتیکیة». بحث لنیل الاجازة المهنیة. جامعة محمد الخامس بالرباط. المدرسة العلیا للأساتذة-الرباط.
چندلر، دانیل (1397). مبانی نشانهشناسی. ترجمۀ مهدی پارسا. چاپ ششم. تهران: سوره مهر.
حافظ، شمس
الدین محمد (1381). دیوان حافظ. گردآورنده: حسینعلی یوسفی. چاپ اول. تهران: روزگار.
ذاکری، سمیه؛ قاری، محمدرضا؛ سرور یعقوبی، علی (1398). «تحلیل نشانهشناسی معشوق در شعر شاملو براساس نظریۀ مایکل ریفاتر؛ مطالعه موردی: شعر «سرود آن کس که از کوچه به خانه بازمیگردد». پژوهشنامۀ ادب غنایی، 17 (33)، 116-97.
رضویفر، اَملی؛ غفاری، حسین (1390). «نشانه شناسی پیرس در پرتو فلسفه، معرفت شناسی و نگرش وی به پراگماتیسم». نشریه فلسفه، 39 (2)، 36-5.
روشنفکر، کبری؛ پروینی، خلیل؛ خضری، کاوه (2017). «أنوسة الأسطورة فی شعر أدونیس». مجلة اللغة العربیة وآدابها، 13(2)، 205-185.
سجودی، فرزان (1395). نشانه شناسی کاربردی. چاپ چهارم. تهران: علم.
سیبیاک، تامس آلبرت (1391). نشانهها: درآمدی بر نشانهشناسی. ترجمۀ محسن نوبخت. چاپ اول. تهران: علمی.
شفیعی کدکنی، محمدرضا (1390). آیینهای برای صداها. چاپ هشتم. تهران: مهارت.
شفیعی کدکنی، محمدرضا (1392). «در لحظۀ حضور». بخارا، 15 (92)، 35-8.
شوالیه، ژان؛ گربران، آلن (1384). فرهنگ نمادها. جلد 1. ترجمۀ سودابه فضایلی. چاپ دوم. تهران: جیحون.
صدقی، حامد؛ نصاری، جمال (2013). «الطبیعة الرمزیة فی شعر بدر شاکر السیاب ونیما یوشیج». دراسات فی اللغة العربیة وآدابها، 4 (15)، صص 142-119.
ضیمران، محمد (1382). درآمدی بر نشانه شناسی هنر. چاپ اول. تهران: قصه.
عباسی، حبیبالله (1387). سفرنامۀ باران؛ نقد و تحلیل و گزیدۀ اشعار شفیعی کدکنی. چاپ اول. تهران: سخن.
عباسی، حبیب الله؛ رامیار، رامک (1399). «بررسی نشانه های دینی در شعر فروغ فرخزاد با استفاده از نظریۀ نشانه شناسی پیرس». فصلنامۀ متن پژوهی ادبی، 24 (86)، 190-163.
فتوحی رودمعجنی، محمود (1389). بلاغت تصویر. چاپ دوم. تهران: سخن.
فردوسی، ابوالقاسم (1965). شاهنامه، متن انتقادی. جلد 3. تصحیح: او. اسمیرنوا. تحت نظر عبدالحسین نوشین. مسکو: دانش.
کوپال، عطاءالله (1386). «فراز و فرود نشانه شناسی از دانش تا روش». باغ نظر، 4 (7)، 48-39.
میرباقری فرد، سید علی اصغر؛ نجفی، زهره (1388). «بررسی الگوی نشانه شناختی پیرس در زبان عرفانی مولانا». شعرپژوهی (بوستان ادب)، 1 (2)، 156-133.
مکاریک، ایرنا ریما (1385). دانشنامۀ نظریه های ادبی معاصر. ترجمۀ مهران مهاجر و محمد نبوی. چاپ دوم. تهران: آگاه. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 217 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 210 |
||