آمار
| تعداد نشریات | 23 |
| تعداد شماره‌ها | 393 |
| تعداد مقالات | 3,094 |
| تعداد مشاهده مقاله | 2,831,491 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 1,983,998 |
تأثیر فرم پاورقی بر داستان‌های حسین‌قلی مستعان با تکیه بر داستان آفت | ||
| پژوهش نامه ادبیات داستانی | ||
| مقاله 11، دوره 14، شماره 1 - شماره پیاپی 51، فروردین 1404، صفحه 253-271 اصل مقاله (469.4 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22126/rp.2024.9689.1842 | ||
| نویسندگان | ||
| رضا گیلکی1؛ محمد شادروی منش* 2 | ||
| 1گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران | ||
| 2استادیار، گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران | ||
| چکیده | ||
| داستان پاورقی از دوره قاجار به این‌سو یکی از گونه‌های ادبی غیررسمی در ایران بوده است. با گسترش مطبوعات در دورۀ پهلوی این شیوۀ داستان‌نویسی یکی از جریان‌های تأثیرگذار فرهنگی در کشور شد. دوران رونق پاورقی‌نویسی در ایران را می‌توان سال‌های بعد از 1320 دانست. برجسته‌ترین چهرۀ این نوعِ داستانی حسین‌قلی مستعان است که داستان‌هایی در نشریه‌های راهنمای زندگی، تهران مصور و سپید و سیاه می‌نوشت که با اقبال فراوان مواجه بود. در این مقاله این فرض مطرح می‌شود که در داستان‌های پاورقی او منتشر می‌شوند، شخصیت‌ها و پیرنگ در سایۀ حوادث شگفت‌انگیز قرار می‌گیرند. دلیل این امر بیش از آن که خواست نویسنده باشد شرایطی است که انتشار هفتگی داستان بر نویسنده تحمیل می‌کند. برای آن که تصویر روشن‌تری از محتوای این مقاله بیان شود، داستان بلند آفت مبنا قرار گرفته است. در این مقاله از شیوه توصیفی - تحلیلی موضوع بررسی شده و با توجه به شواهد موجود در داستان این نکته دریافته می‌شود که انتشار هفتگی پاورقی موجب از بین رفتن جزئیات شخصیت‌پردازی شخصیت‌های داستان شده است و در عوض به منظور همراه‌کردن خواننده در هر شماره حادثه‌ای گنجانده می‌شود. مؤلف به‌منظور فروش تجاری داستان‌هایش با شگردِ اوج‌های به‌هم‌پیوسته خواننده را همراه می‌کند که در طی مقاله بررسی شده است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| پاورقی؛ حسین‌قلی مستعان؛ آفت؛ مطبوعات | ||
| مراجع | ||
|
الهی، صدرالدّین. (1378) درآمدی بر مقولۀ پاورقی‌نویسی در ایران (آخرین بخش). ایران‌شناسی، سال یازدهم، شمارۀ 1. 101-124.
بهزادی، علی. (1376) شبه خاطرات، چاپ سوم، تهران: زرین.
جمشیدی، اسماعیل. (1371) خیابان نیوگراپ، کلک، شماره 25 و 26. 211-215.
خامه‌ای، انور. (1376) جنایت خیابان گاندی؛ بازنگری حادثه از زوایای دیگر، گزارش، شمارۀ 75. 34-37.
دیپل، الیزابت. (1389) پیرنگ، ترجمه مسعود جعفری، تهران: مرکز.
سپانلو، محمدعلی. (1374) نویسندگان پیشرو ایران، چاپ پنجم، تهران: سهیل.
طاهری، قدرت الله. (1381) بررسی و تحلیل جریان‌های داستان‌نویسی معاصر (42-1332)، پژوهش زبان و ادبیات فارسی، شمارۀ 1. 77-90.
فراهانی فرد، رقیه. (1389) بازآفرینی خلاقانه تاریخ، کتاب ماه تاریخ و جغرافیا، شمارۀ 154. 31-35.
فورستر، ادوارد مورگان. (1391) جنبه‌های رمان، ترجمۀ ابراهیم یونسی، تهران: نگاه.
مجابی، جواد. (1386) چندوچونی در سنت ادبیات عامه‌پسند، فردوسی، شمارۀ 52 و 53. 26-31.
مستعان، حسین‌قلی. (1329) آفت (شمارۀ 376 تا 717)، تهران مصور. شمارۀ 376 تا 392. 12-20.
مستغاثی، سعید. (1379) ارتباط سینما با ادبیات در تاریخ یک‌صد سالۀ سینمای ایران، فارابی، شمارۀ 37. 127-150.
میرصادقی، جمال. (1360) قصه، داستان کوتاه، رمان، تهران: آگاه.
هدایت، صادق. (1334) مجموعه نوشته‌های پراکندۀ صادق هدایت، تهران: امیرکبیر. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 246 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 21 |
||