تعداد نشریات | 23 |
تعداد شمارهها | 368 |
تعداد مقالات | 2,890 |
تعداد مشاهده مقاله | 2,566,184 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 1,821,838 |
اثربخشی خاطره پردازی گروهی بر شادکامی و امید به زندگی سالمندان | ||
روانشناسی پیری | ||
مقاله 1، دوره 1، شماره 3، اسفند 1394، صفحه 147-156 اصل مقاله (3.21 M) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
نویسندگان | ||
رقیه نوری پور لیاولی* 1؛ مصطفی علیخانی2؛ سیمین حسینیان3؛ سمیرا سهیلی زاده4؛ محمد علی محمدی فر5 | ||
1دانشجوی دکتری گروه مشاوره روانشناسی دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه الزهرا،تهران،ایران | ||
2کارشناس ارشد روانشناسی، مرکز تحقیقات پیشگیری از سوء مصرف مواد،دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه،ایران | ||
3استاد گروه مشاوره، روانشناسی دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه الزهرا،تهران،ایران | ||
4کارشناس ارشد مشاوره خانواده، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران | ||
5استادیار گروه روانشناسی تربیتی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران | ||
چکیده | ||
جمعیت سالمندان به طور یکنواختی رو به افزایش است. بحث پیرامون سالمندی و راههای کاهش مسائل و مشکلاتی که این دوره با آن مواجهه است یکی از بحثهای متداول در جوامع امروزی میباشد. بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی خاطرهپردازی گروهی بر شادکامی و امید به زندگی سالمندان شهر تهران انجام شد. این پژوهش از نوع نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل بود.جامعهی آماری پژوهش شامل افراد 60 سال به بالای شهر تهران میشد. نمونهای به حجم 30 سالمند واجد شرایط به شیوهی نمونهگیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه 15 نفری قرار گرفتند. پرسشنامههای شادکامی آکسفورد (آرگایل و لو، 1989) و امید به زندگی میلر (میلر و پاورز، 1988) برای جمعآوری دادهها استفاده گردید. برنامهی خاطرهپردازی گروهی بر روی گروه آزمایش در 8 جلسه اجرا و پس از مداخلهی درمانی مجدداً پرسشنامهها بر روی هر دو گروه اجرا شد. در نهایت پسآزمون از گروه آزمایش و کنترل گرفته شد. برای تجزیه و تحلیل دادهها از آزمون کولموگروف اسمیرنف و تحلیل کوواریانس استفاده شد. یافتههای پژوهش نشان داد که خاطرهپردازی گروهی باعث افزایش شادکامی و امید به زندگی سالمندان گروه آزمایش شده است. با توجه به نتایج این پژوهش پیشنهاد میشود که متصدیان نظام سلامت با معرفی و آموزش روش خاطرهپردازی به خانوادهها، مشاوران و مددکاران شاغل در مراکز نگهداری افراد سالمند، گامی در جهت افزایش شادکامی و امید به زندگی سالمندان بردارند. | ||
کلیدواژهها | ||
امید به زندگی؛ شادکامی؛ سالمند؛ خاطره پردازی گروهی | ||
مراجع | ||
ترکاشوند، ع. (1388).تأثیر خاطره پردازی گروهی بر کیفیت زندگی سالمندان(پایاننامه کارشناسی ارشد چاپنشده) دانشگاه علوم و تحقیقات تهران. حسنزاده، ا.، زهراکار، ک و زارع، م. (1391). بررسی اثربخشی مشاوره گروهی به شیوه معنا درمانی بر کاهش ناامیدی در زندگی معلولان ضایعه نخاعی پس از زلزله شهرستان زرند. مجله مطالعات روانشناختی دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه الزهراس، 8 (1)،67-51. علیپور، ا و نوربالا، ا.ع. (1378). بررسی مقدماتی پایایی و روایی پرسشنامه شادکامی آکسفورد در ایرانیها، مجله اندیشه و رفتار، 18، 55-65. فرانکل، و. (1385). انسان در جستجوی معنا(ترجمه ن. صادقیان و م. میلانی). تهران: درسا(تاریخ انتشار به زبان اصلی،2004) حسینی، س.م. (1385). رابطه امید به زندگی و سرسختی روانشناختی در دانشجویان(دختر و پسر) (پایاننامه کارشناسی ارشد چاپنشده). دانشگاه آزاد اسلامی واحد گچساران. ستوده ناورودی، س.ا.، پورآقا رودبرده، ف، کافی، س.م و پورنسایی، غ. (1392). اثربخشی خاطرهگویی به شیوه گروهی بر سلامت روان مردان سالمند. مجله دانشگاه علوم پزشکی گیلان، ۲۲ (۸۵) :۶۱-۶۷. غلامی، م .، پاشا، غ.ر و سودانی،م. (1388). اثربخشی آموزش معنادرمانی گروهی بر امید به زندگی و سلامت عمومی بیماران دختر تالاسمی. دانش و پژوهش در روانشناسی کاربردی،42، 45-25. فریبرزی،ا. و فرامرزی، ر. (1393). اثربخشی تکنیک خاطره پردازی گروهی بر کاهش افسردگی، اضطراب و بهبود روابط بین فردی در سالمندان ساکن سرای سالمندان. پژوهشنامه تربیتی،10(41)،118-109. مجذوبی،م. ر.، مومنی،خ.، امانی،ر.، و حجت خواه، س. م. (1391). اثربخشی خاطره پردازی ساختارمند گروهی بر ارتقای کیفیت زندگی و شادکامی سالمندان. روانشناسی تحولی (روانشناسان ایرانی)،9(34)،202-189. مؤمنی، خ. (1390). اثربخشی خاطره پردازی انسجامی و روایتی بر کاهش نشانه های افسردگی زنان سالمند مقیم سرای سالمندان، فصلنامه مشاوره و روان درمانی خانواده، 1(3): 381-361. مؤمنی، خ.، مانی،ر.، مجذوبی،م. ر.، و محبی، زینب.(1391). اثربخشی خاطره پردازی ساختارمند گروهی بر افسردگی و عزت نفس زنان سالمند، مجله علوم رفتاری، 8(3)، 294-278. نعمتی دهکردی، ش.، دشت بزرگی، ب.، پاک سرشت، س و راسخ، ع.ر. (1386). تاثیر خاطره گویی گروهی بر کیفیت زندگی سالمندان ساکن شهرکرد .مجله دانشگاه علوم پزشکی شهر کرد، 9(4)، 81-75. یوسفی، ز.، شریفی، خ.، تقربی، ز و اکبری، ح. (1393).تأثیر خاطره گویی گروهی بر نشاط سالمندان. فصلنامهمراقبتمبتنیبرشواهد،4(12)،46-33. Argyle, M., & Lu, L. (1989). Happiness and cooperation. Personality and Individual Differences,12, 1019-1030 Argyle, M., Martin, M., & Crossland, J. (1989). Happiness as a function of personality and social encounters. In J. P. Forgas, & J. M. Innes (Eds.), Recent advances in social psychology: An international perspective (pp. 189–203). North-Holland: Elsevier. Bryant, F. B., Smart, C. M., & King, S. P. (2012). Using the past to enhance the present: Boosting happiness through positive reminiscence. Journal of Happiness Studies, 6 (3): 227-260. Bohlmeijer, E. (2013). Effect of reminiscence and life review on late – life depression. Digital object identifier. International journal of geriatric psychiatry, 18(12): 1088-1094. Burnside, I. (2010). Themes in reminiscence groups with older women. In J. Hendricks (Ed.), The meaning of reminiscence and life review (pp. 159-171). New York: Baywood Publishing Company, Inc. Cappeliez, P., & O’Rourke, N. (2012). Profiles of reminiscence among older adults: Perceived stress, life attitudes and personality variables. International Journal of Aging and Human Development, 54 (4): 255-266. Chiang KJ, Chu H, Chang HJ, Chung MH, Chen CH, Chiou HY, Chou KR. (2010). The effects of reminiscence therapy on psychological well-being, depression, and loneliness among the institutionalized aged. International Journal of geriatric psychiatry. 25(4): 380-388. Chueh, K. H., & Chang, T. Y. (2014). Effectiveness of group reminiscence therapy for depressive symptoms in male veterans: 6‐month follow‐up. International journal of geriatric psychiatry, 29(4), 377-383. Francis, L.J., Brown,I.B., Lester,D., & Philipchaik,R.(1998).Happiness as stable extraversion: a cross- cultural examination of the reliability and validity of the Oxford happiness inventory among students in the UK, USA, Australia, and Canada. Personality and Individual Differences, 24, 167–171. Jones, E. D., & Beck-Little, R. (2012). The use of reminiscence therapy for the treatment of depression in rural-dwelling older adults. Issues in Mental Health Nursing, 23 (3): 279-290. Jones, E. D. (2013). Examination of reminiscence therapy for depressed older women residing in a long-term care facility using the Nursing Intervention Classification. Journal of Gerontological Nursing, 29 (7): 27-33. Hsieh, H. F., & Wang, J. J. (2013). Effect of reminiscence therapy on depression in older adults: A systematic review. International Journal of Nursing Studies, 40 (4): 335-345. Haight, B. K. (2010). Reminiscing: The state of the art as a basis for practice. In J. Hendricks (Ed.), The meaning of reminiscence and life review (pp. 21-52). New York: Baywood Publishing Company, Inc. Hilles, P., & Argyle, M.(2001). Emotional stability as major dmension of happiness. Personality and Individual Differences, , 31, 1357-1364. Mathers, C. D., Stevens, G. A., Boerma, T., White, R. A., & Tobias, M. I. (2015). Causes of international increases in older age life expectancy. The Lancet, 385(9967), 540-548. Miller, J. F., & Powers, M. (1988). Development of an instrument to measure hope, Nursing Research, 37, 35- 56. Proyer, R. T., Gander, F., Wellenzohn, S., & Ruch, W. (2014). Positive psychology interventions in people aged 50–79 years: long-term effects of placebo-controlled online interventions on well-being and depression. Aging & mental health, 18(8), 997-1005. Petersen, S. M., Zoffmann, V., Kjærgaard, J., Stensballe, L. G., & Greisen, G. (2015). Erratum to: Disappointment and adherence among parents of newborns allocated to the control group: a qualitative study of a randomized clinical trial. Trials, 16(1), 1. Stinson, C. (2009). Structured group reminiscence: An intervention to decrease depression in older adults.Journal of Continuing Nurse Education, 40(11), 521-528. Stenhagen, M., Ekström, H., Nordell, E., & Elmståhl, S. (2014). Accidental falls, health-related quality of life and life satisfaction: a prospective study of the general elderly population. Archives of gerontology and geriatrics, 58(1), 95-100. Veenhoven, R.(2001). Interdisciplinary forum on subjective well-being, Journal of happiness studies 2: 85-92. Zauszniewski, J.A.(2004).Focused reflection reminiscence group for elders. Journal of Applied Gerontology;23(4), 42-56. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 4,318 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 3,580 |