تعداد نشریات | 23 |
تعداد شمارهها | 383 |
تعداد مقالات | 3,036 |
تعداد مشاهده مقاله | 2,760,822 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 1,950,059 |
مسئولیتپذیری از دیدگاه مولانا و آدلر | ||
پژوهشنامه متون ادبی دورۀ عراقی | ||
مقاله 1، دوره 5، شماره 3، مهر 1403، صفحه 1-22 اصل مقاله (633.75 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22126/ltip.2024.10156.1227 | ||
نویسندگان | ||
سمیرا اوقانی1؛ علیمحمد مؤذنی* 2؛ هادی کرامتی3 | ||
1دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی، دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه تهران، تهران، ایران. | ||
2استاد گروه زبان و ادبیات فارسی دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه تهران، تهران، ایران. | ||
3دانشیار گروه روانشناسی تربیتی، دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران. | ||
چکیده | ||
مسئولیتپذیری به معنای پذیرش نقش خود در تجربیات، نقش مهمی در نوع برخورد انسان با خود و جامعه دارد. مسئولیتپذیری موضوعی مرتبط با تمامی حوزههای زندگی است و از نظر پژوهشی موضوعی بینرشتهای است که با وجود این که اغلب به نظر میرسد، موضوع مسئولیتپذیری مربوط به حوزۀ روانشناسی است این موضوع در حوزههای مختلف از جمله علوم دینی، عرفانی، ادبی و اجتماعی نیز مورد بررسی قرار گرفته است. در این مقاله موضوع مسئولیتپذیری از دو دیدگاه روانشناسی و ادبی-عرفانی مورد پژوهش قرار گرفته است. در این پژوهش، مسئولیتپذیری از دیدگاه روانشناسی در مکتب آلفرد آدلر و از دیدگاه ادبی- عرفانی در مکتب مولانا بررسی شده است. مولانا و آدلر انسان را در برخورد با مشکلات دارای مسئولیت میدانند و هر دو مخالف تفکّر قربانیبودن انسان هستند. مولانا و آدلر هر دو ریشۀ مشکلات را در درون انسان جستجو میکنند و مشکلات بیرونی را بازتابی از درون انسان میبینند و بر این باور هستند که انسان برای حل مشکلات بیرونی خویش ابتدا باید به حل مشکلات درونی خود بپردازد. آدلر احساس ناخشنودی را وابسته به عوامل بیرونی و شرایط اجتماعی نمیداند، بلکه آن را عاملی درونی میداند و مولانا بر این باور است که همۀ عوامل بیرونی به خواست خداوند و مشیّت الهی، مطابق با شایستگیهای درونی فرد عمل میکنند و خود انسان در برابر عملکرد آنها مسئول است. | ||
کلیدواژهها | ||
مولانا؛ آدلر؛ مثنوی معنوی؛ مسئولیتپذیری؛ روانشناسی | ||
مراجع | ||
قرآن کریم.
ابرست، اورسولا و آلان ا. استوارت (۱۳۹۹). رواندرمانی آدلری. ترجمۀ نیلوفر قادری، زیر نظر محمود دژکام، چاپ سوم، تهران: ارجمند.
اکبرآبادی، ولیمحمد (۱۳۸۳). شرح مثنوی مولوی. دفتر اول و پنجم، به اهتمام نجیب مایل هروی، چاپ اول، تهران: قطره.
براندن، ناتانیل (۱۳۹۸). مسئولیتپذیری. ترجمۀ مهدی قراچهداغی، چاپ چهارم، تهران: شباهنگ.
راتنر، یوزف (۱۳۹۰). روانشناسی فردی. ترجمۀ حسن زمانی شرفشاهی، نگارش میهن بهرامی، چاپ اول، تهران: پیک بهار.
رفعتیان، عبدالحسین (۱۳۸۵). مسئولیتپذیری. تهران: قطره.
زمانی، کریم (1379) و (۱۳۹۹). شرح جامع مثنوی معنوی. چاپ پنجاه و چهارم، تهران: اطلاعات.
علیزاده، حمید (۱۳۸۳). آلفرد آدلر پیشگام روانکاوی جامعهنگر. چاپ اول، تهران: دانژه.
فرگوسن، ایوا درایکورس (۱۴۰۰). مقدمات روانشناسی آدلر (نظریههای تحلیل روان ۳). ترجمۀ سهیلا خداوردیان، چاپ دوم، تهران: پندار تابان.
فروزانفر، بدیعالزمان (1367). شرح مثنوی شریف. ج2، تهران: زوار.
فروزانفر، بدیعالزمان (1361). احادیث مثنوی. چاپ سوم، تهران: امیرکبیر.
کلینى، محمد بن یعقوب (1369). أصول الکافی. ترجمۀ مصطفوى، چاپ اول، تهران: کتابفروشی علمیۀ اسلامیه.
گلسر، ویلیام (۱۳۹۴). تئوری انتخاب. ترجمه علی صاحبی، چاپ دوم، تهران: سخن.
مقدم، م (۱۳۹۰). بررسی اثر هوش هیجانی در افزایش مسئولیتپذیری مددکاران بنیاد شهید و امور ایثارگران استان گیلان. پایاننامۀ کارشناسی ارشد روانشناسی، گیلان: دانشگاه گیلان.
مولانا، جلالالدین محمّد بلخی (1380). مثنوی معنوی. تصحیح نیکلسون، به کوشش مهدی آذریزدی (خرمشاهی)، چاپ ششم، تهران: پژوهش.
نیشابوری، ابواسحق (۱۳۹۲). قصصالانبیاء. به اهتمام حبیب یغمایی، چاپ ششم، تهران: شرکت علمی و فرهنگی.
نیکلسون، رینولد الین (۱۳۸۲). مقدمه رومی و تفسیر مثنوی معنوی. ترجمۀ اوانس اوانسیان، به اهتمام ن. مایلهروی، جلد اوّل، چاپ سوم، تهران: نی.
یوهانسن، ثور (۱۳۹۱). دین و معنویت در رواندرمانی و مشاوره. ترجمۀ فرید براتی سده، چاپ اول، تهران: رشد. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 208 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 154 |