آمار
| تعداد نشریات | 23 |
| تعداد شماره‌ها | 368 |
| تعداد مقالات | 2,890 |
| تعداد مشاهده مقاله | 2,566,202 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 1,821,857 |
بررسی عنصر بسامد روایت در روزگار سپری‌شدۀ مردم سالخورده بر اساس نظریۀ روایت‌شناسی ژرار ژنت | ||
| پژوهش نامه ادبیات داستانی | ||
| مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 15 بهمن 1403 | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22126/rp.2024.10676.1951 | ||
| نویسندگان | ||
| سجاد اجاقی1؛ لیلا هاشمیان* 2 | ||
| 1دانش آموخته کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی،گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان | ||
| 2عضو هیات علمی زبان و ادبیات فارسی بوعلی سینا | ||
| چکیده | ||
| نظریة روایت‌شناسی ژنت، چهار الگوی روایت مکرر، مفرد، بازگو و شبه بازگو را برای بررسی بسامد روایت در آثار ادبی عنوان می‌کند. پدیدآورندة اثر می‌تواند از انواع این الگوها در اثر خود بهره جوید و اثری ماندگار را خلق کند. روزگار سپری‌شدۀ مردم سالخورده یکی از شاخص‌ترین آثار روایی در ادبیات معاصر ایران است و در این پژوهش عنصر بسامد روایت در این اثر به شیوة تحلیل محتوا و توصیفی – تحلیلی بررسی شده است. بررسی این کتاب از منظر نظریه روایت‌شناسی ژنت نشان می‌دهد که نویسنده از روایت مکرر برای اثرگذاری عاطفی روی خواننده و ایجاد فضای مبهم و رازآمیز مد نظرش در قصه استفاده کرده است. همانطور که از عنوانش پیداست، روایت مکرر تکرار آن روایت را در قصه شرح می‌دهد و تکرار روایت حوادث از زاویه دید شخصیت‌های مختلف، در مقاطع زمانی گوناگون و در قسمت‌های مختلف داستان نقش اساسی در طراحی پیرنگ استادانه کتاب دارد. نویسنده به ندرت از الگوی بازگو استفاده کرده و این ساختار منحصر به روایت مراسم سنتی در روستای تلخاباد و مواردی شبیه به آن است؛ در نتیجه روایت بازگو بسامد کمتری نسبت به روایت مفرد دارد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| بسامد؛ ژنت؛ روایت‌شناسی؛ بازگو؛ مفرد | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 24 |
||