آمار
| تعداد نشریات | 23 |
| تعداد شماره‌ها | 394 |
| تعداد مقالات | 3,101 |
| تعداد مشاهده مقاله | 2,834,066 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 1,985,165 |
نگاشت‌های استعاری عشق در مثنوی غنایی همای و همایون خواجوی کرمانی | ||
| پژوهشنامه متون ادبی دورۀ عراقی | ||
| مقالات آماده انتشار، اصلاح شده برای چاپ، انتشار آنلاین از تاریخ 31 تیر 1404 | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22126/ltip.2025.11128.1297 | ||
| نویسندگان | ||
| مهتاب صوابی1؛ رضا صادقی شهپر* 2؛ مرتضی رزاق‌پور3 | ||
| 1دانشجوی دکتری، گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد همدان، دانشگاه آزاد اسلامی، همدان، ایران | ||
| 2دانشیار، گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد همدان، دانشگاه آزاد اسلامی، همدان، ایران | ||
| 3استادیار، گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد همدان، دانشگاه آزاد اسلامی، همدان، ایران | ||
| چکیده | ||
| استعارة مفهومی از نظریّه‌های زبان‌شناسی شناختی است و زبان‌شناسانی مانند جورج لیکاف و مارک جانسون استعاره را پدیده‌ای فقط زبانی نمی‌دانند، بلکه برای آن ماهیّتی ادراکی و مفهومی قائل هستند. عشق و ملزومات آن از مفاهیمی است که در مطالعات ادبی همواره از جنبه‌های گوناگون بررسی شده‌است. خواجوی کرمانی (689 تا 750) از شاعران ادب فارسی در سدۀ هشتم هجری- قمری است که مثنوی عاشقانة همای و همایون را با ساختاری روایی به نظم درآورده‌است. جستار حاضر با رویکردی توصیفی- تحلیلی نگاشت‌های استعاری عشق را در مثنوی همای و همایون بررسی کرده‌است. دستاورد پژوهش نشان می‌دهد، ادبیات غنایی به عنوان بخشی از افکار و اعمال انسان‌ها رویکرد استعاری دارد. عشق نیز به عنوان بخشی از ادبیات غنایی در قالب نگاشت‌های مختلفی از جمله استعاره‌های هستومند، ملموس و محسوس شده‌است که آتش، می، گلستان، دریا و گیاه نمودهای شاخص نگاشت‌های استعاری هستومند در مثنوی همای و همایون خواجوی کرمانی هستند. افزون براین، نوع نگاشت‌های استعاری در این مثنوی، بیانگر آن است که شیوة بیانی خواجو در مجسم ساختن اندیشه‌های غنایی، تکراری است و تا حدود فراوانی بازگویی افکار و اندیشه‌های پیشینیان است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| "ادبیات غنایی"؛ "استعاره مفهومی"؛ "استعارة عشق"؛ "خواجوی کرمانی"؛ "همای و همایون" | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1 |
||