آمار
| تعداد نشریات | 20 |
| تعداد شماره‌ها | 406 |
| تعداد مقالات | 3,200 |
| تعداد مشاهده مقاله | 2,986,155 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 2,067,962 |
خوانش زمان در روایت «هفت‌خان رستم» (تحلیلی روایت‌شناختی بر اساس نظریه ژرار ژنت) | ||
| پژوهش نامه ادبیات داستانی | ||
| مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 07 مهر 1404 | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22126/rp.2025.12217.2119 | ||
| نویسندگان | ||
| عطیه منتهایی1؛ حسین قربانپورآرانی* 2 | ||
| 1کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه کاشان | ||
| 2دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه کاشان | ||
| چکیده | ||
| شاهنامه به‌عنوان یک شاهکار هنری در چهارچوب روایت‌شناسی قابلیت‌هایی دارد و هدف از انجام این پژوهش بررسی روایت «هفت‌خان رستم» بر اساس نظریه ژنت در باب زمان روایی است. تا براین‌اساس اندیشه، فرهنگ و جنبه‌های هویتی اسطوره‌های ایرانی و بخشی از آرمان‌های عظیم بشری شناخته شوند. در این پژوهش از روش کیفی و کمی استفاده‌شده. باوجود برخی زمان پریشی‌ها «روایت هفت‌خان رستم» همچنان متعاقب و در سایه سیاست‌های شاعرانه فردوسی عدم رعایت نظم رویدادها بسیار نامحسوس است؛ از میان مؤلفه‌های دیرش زمان، مؤلفه‌های ارائه با درنگ و ارائه هم‌زمان توسط فردوسی بیش‌تر استفاده‌شده و کاربرد بسامد مکرر نقش مؤثرتری نسبت به بسامد بازگو در روایت دارد. روایت متعاقب است، توانایی شاعر در کنترل زمان روایی حاکی از ایجاد انسجام بین زمان روایی و زمان داستان است. فردوسی تغییرات مختلف به‌واسطه‌ی دیرش زمان را فرصتی می‌داند تا مخاطب گزاره‌های فرامتنی را دریافت کند. ارائه هم‌زمان در فرم دیالوگ‌های داستانی و ارائه با درنگ در فرم توصیف مکان‌ها و مبارزه شخصیت‌ها در ضمن کاربرد عنصر اغراق صورت می‌گیرد. اکثر رویدادها در چهارچوب بسامد منفرد قرار دارند و استفاده شاعر از بسامد مکرر جهت دستیابی به بخشی از مفاهیم تا حدودی نقش مؤثری دارد؛ همچنین بسامد بازگو به‌طورکلی در روایت قابل‌مشاهده نیست. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| روایت؛ ژرار ژنت؛ زمان روایی؛ شاهنامه فردوسی؛ هفت‌خان رستم | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 10 |
||