آمار
| تعداد نشریات | 20 |
| تعداد شماره‌ها | 408 |
| تعداد مقالات | 3,235 |
| تعداد مشاهده مقاله | 3,032,906 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 2,102,642 |
اثرات بذرمال و محلول‌پاشی بر عملکرد، اجزای عملکرد و برخی صفات فیزیولوژیک دو رقم جو دیم | ||
| بیوتکنولوژی و بیوشیمی غلات | ||
| مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 21 مهر 1404 | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22126/cbb.2025.12859.1119 | ||
| نویسندگان | ||
| علی رسائی* 1؛ رامین لطفی2؛ رحمان رجبی3 | ||
| 1استادیار پژوهش معاونت سرارود، موسسه تحقیقات کشاورزی دیم کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرمانشاه، ایران. | ||
| 2استادیار پژوهش، مؤسسه تحقیقات کشاورزی دیم کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، مراغه، ایران. | ||
| 3معاونت سرارود، موسسه تحقیقات کشاورزی دیم کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرمانشاه، ایران. | ||
| چکیده | ||
| مقدمه: در اکثر موارد عملکرد واقعی گیاه به‌دلیل ضعف‌های مدیریتی و فناوری کمتر از عملکرد پتانسیل می‌باشد، که اختلاف بین این دو به‌عنوان خلاء عملکرد در نظر گرفته می‌شود. تغذیه بهینه گیاهی یکی از جنبه‌های مهم و موثر در کاهش خلاء عملکرد غلات دیم است. استفاده از فناوری پیش تیمار با عناصر غذایی (بذرمال) در کنار محلول پاشی ممکن است در تخفیفآسیب‌های تنش رطوبتی در شرایط دیم و بهبود استقرار گیاهان، رشد و عملکرد آن‌ها موثر باشد. آزمایش حاضر با هدف بذرمال کردن بذور جو همراه با محلول‌پاشی مواد مغذی در طول دوره رشد و نمو به‌عنوان شیوه‌های تغذیه‌ی تکمیلی به‌همراه توصیه‌های تحقیقاتی کودهای پایه اجرا شد. مواد و روش‌ها: آزمایش در سال زراعی 403-1402، به‌صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی در 3 تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل کاربرد ترکیبات تغذیه کودهای پایه، بذرمال و محلول‌پاشی به‌صورت 1- بدون بذرمال+ توصیه تحقیقاتی کودهای پایه، 2- بذرمال+ توصیه تحقیقاتی کودهای پایه، 3- بدون بذرمال+ توصیه تحقیقاتی کودهای پایه+ محلول‌پاشی و 4- بذرمال+ توصیه تحقیقاتی کودهای پایه+ محلول‌پاشی بر دو رقم جو قافلان و آرتان که مناسب کشت در مناطق معتدل سرد هستند استفاده شد. توصیه تحقیقاتی کود پایه نیتروژن 85 کیلوگرم در هکتار اوره برای جو دیم است که 65 کیلوگرم در هکتار آن در پائیز به صورت جایگذاری در زیر بستر بذر و 20 کیلوگرم در هکتار در اولین فرصت در اسفند ماه (بسته به شرایط محیطی) مصرف شد. همچنین کود فسفر به‌دلیل وجود فسفر قابل جذب با مقدار متوسط 12/5 میلی‌گرم در کیلوگرم استفاده نشد. یافته‌ها: نتایج آزمایش نشان داد اثر تغذیه تکمیلی بر عملکرد دانه، اجزای عملکرد، ارتفاع بوته، طول سنبله و میزان سبزینگی و NDVI معنی‌دار بود. همچنین بین دو رقم جو تفاوت معنی‌دار فقط در صفات عملکرد دانه، وزن هزار دانه، شاخص برداشت و میزان سبزینگی و NDVI دیده شد. بیشترین میزان عملکرد دانه (2832 کیلوگرم در هکتار)، وزن هزار دانه (43/9 گرم)، تعداد سنبله (292 سنبله در مترمربع) و تعداد سنبلچه در سنبله (21 سنبلچه در سنبله) در تیمار بذرمال+ توصیه تحقیقاتی کودهای پایه+ محلول‌پاشی به‌دست آمد و کمترین میزان عملکرد دانه (1712 کیلوگرم در هکتار)، وزن هزار دانه ( 35 گرم)، تعداد سنبله (179 سنبله در مترمربع) و تعداد سنبلچه (18 سنبلچه درسنبله) مربوط به تیمار بدون بذرمال+ توصیه تحقیقاتی کودهای پایه بود. برای سایر صفات نیز بیشترین و کمترین مقادیر آن‌ها در دو ترکیب مذکور به‌دست آمد. نتیجه‌گیری: در صورت بارندگی مناسب در زمان رشد سریع و مرحله ذخیره مواد غذایی در اندام‌های رویشی با استفاده از تغذیه تکمیلی بذرمال و محلول‌پاشی به عملکرد مناسب در واحد سطح در شرایط دیم دست یافت. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| بذرمال؛ استقرار گیاه؛ سبزینگی برگ؛ شاخص نرمال شده گیاهی؛ عملکرد دانه | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 12 |
||