تعداد نشریات | 20 |
تعداد شمارهها | 408 |
تعداد مقالات | 3,239 |
تعداد مشاهده مقاله | 3,038,595 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 2,107,133 |
ارزیابی عملکرد سیستمهای آبیاری عقربهای با تأکید بر شاخصهای کارایی سیستم در شرایط اقلیمی دشت مغان | ||
فناوری های پیشرفته در بهره وری آب | ||
مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 22 مهر 1404 | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22126/atwe.2025.12545.1181 | ||
نویسندگان | ||
مجید رئوف* 1؛ آرش امیرزاده2؛ محمدرضا کهن3؛ مهسا حیدری علی کمر2؛ علی رسول زاده4؛ جوانشیر عزیزی مبصری5؛ جواد رمضانی مقدم4 | ||
1استاد، گروه مهندسی آب و عضو پژوهشکده مدیریت آب، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران | ||
2دانشجوی دکتری علوم و مهندسی آب، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق، اردبیل، ایران | ||
3استاد/گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی | ||
4هیئت علمی گروه علوم و مهندسی آب، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق، اردبیل، ایران | ||
5دانشیار گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی | ||
چکیده | ||
این پژوهش، ارزیابی عملکرد سه سیستم آبیاری سنترپیوت (A، B و C) با مساحت 514، 7/212 و 60/259 هکتار مستقر در شرکت کشت و صنعت مغان در بخش هفت از نظر ضریب یکنواختی، یکنواختی توزیع آب، تلفات تبخیر و بادبردگی، راندمان پتانسیل آب AELQ، راندمان واقعی کاربرد آب PELQ و راندمان کاربرد آب بوده است. هدف اصلی این تحقیق، شناسایی عوامل مؤثر در کاهش عملکرد سامانهها و افزایش بهرهوری آبیاری است. روش قوطیچینی در دو الگوی شعاعی و محیطی استفاده گردید. قوطیهای پلاستیکی ساده روی میلههای فلزی نصبشده در خاک قرار گرفتند و پس از عبور کامل دستگاهها، حجم آب جمعآوریشده توسط استوانه مدرج اندازهگیری شد. همچنین دبی و فشار آبپاشها بهطور میدانی اندازهگیری گردید. تایج نشان داد که سیستم C بهترین عملکرد را با راندمان کاربرد آب 64/84 درصد و کمترین تلفات تبخیر و بادبردگی 35/15 درصد داشت. در مقابل، سیستم A با راندمان 44/68 درصد و تلفات 55/31 درصد ضعیفترین عملکرد را داشت. همچنین، مقدار راندمان پتانسیل و واقعی کاربرد آب (PELQ و AELQ) در سه سیستم مورد بررسی یکسان بوده و در سیستم C بیشترین مقدار (01/60 درصد) به دست آمد که بیانگر نبود تلفات نفوذ عمقی است. نتیجهگیری: پژوهش نشان داد که سامانه C با عملکرد مطلوبتر در شاخصهای مختلف، بهویژه راندمان کاربرد آب و کاهش تلفات تبخیر و بادبردگی، بهترین عملکرد را در میان سه سیستم مورد بررسی داشت. مهمترین عوامل مؤثر در کاهش عملکرد این سیستمها شامل افت فشار در طول لترالها، فرسودگی نازلها، عدم تنظیم مناسب سرعت حرکت و مدیریت ضعیف نگهداری بودند. | ||
کلیدواژهها | ||
سنترپیوت؛ AELQ؛ PELQ؛ راندمان کاربرد؛ تلفات تبخیر و باد بردگی | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 0 |