| تعداد نشریات | 20 |
| تعداد شمارهها | 408 |
| تعداد مقالات | 3,249 |
| تعداد مشاهده مقاله | 3,065,643 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 2,126,676 |
شناسایی و تحلیل جریان رماننویسی «ضد کمونیسم»در دهۀ سی | ||
| پژوهش نامه ادبیات داستانی | ||
| مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 28 مهر 1404 | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22126/rp.2025.12108.2106 | ||
| نویسندگان | ||
| حسام خالویی* 1؛ محمدصادق بصیری2؛ نجمه حسینی سروری3 | ||
| 1دانشگاه شهید باهنر کرمان- دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی- بخش زبان و ادبیات فارسی | ||
| 2استاد بخش زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران | ||
| 3دانشیار بخش زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران | ||
| چکیده | ||
| رمانهای ضدکمونیستی دهۀ سی خورشیدی، بخشی کمتر شناختهشده از تاریخ ادبیات داستانی ایرانند که در واکنش به نفوذ اندیشههای چپ و گسترش حزب توده پدید آمدند. این پژوهش با تکیه بر سه رمان شاخص از آیتالله ناصر مکارم شیرازی (فیلسوفنماها), ناصر خدایار (تازیانههای بهشت) و هدایتالله حکیمالهی (یادداشتهای یک دیکتاتور و گیتا دختر کولی)، به بررسی نحوۀ بازنمایی گفتمان ضدکمونیستی در ادبیات داستانی ایران دهۀ سی میپردازد. پرسش اصلی تحقیق آن است که چه مؤلفههای محتوایی و ایدئولوژیکی در رمانهای ضدکمونیستی این دوره، تمایز آنها را از سایر گونههای ادبی (کارگری، بومی یا استعماری) رقم میزند و چگونه نویسندگان از زبان داستان برای نقد ایدئولوژی کمونیستی بهره بردهاند؟ روش پژوهش بر پایۀ تحلیل توصیفی ـ انتقادی متون و تطبیق مضامین مشترک استوار است. یافتهها نشان میدهد که این رمانها واجد شاخصهایی متمایز همچون: بُعد تبلیغی و هشداردهندۀ ایدئولوژی، تقابل اخلاقی خیر و شر، بازنمایی فریب در پوشش دفاع از کارگران و افشای تناقض وعده و واقعیت در نظامهای کمونیستی هستند. در مجموع، این آثار نهصرفاً بیانگر موضعی سیاسی، بلکه نمایانگر تلاشی فرهنگی برای حفظ هویت دینی و ملی در برابر نفوذ ایدئولوژی بیگانهاند. | ||
| کلیدواژهها | ||
| ادبیات ضد کمونیستی؛ جریانشناسی رمان؛ دهۀ سی؛ رمان ایرانی؛ کمونیسم | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1 |
||