آمار
| تعداد نشریات | 23 |
| تعداد شماره‌ها | 368 |
| تعداد مقالات | 2,890 |
| تعداد مشاهده مقاله | 2,566,244 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 1,821,901 |
مقایسة عنصرگرهافکنی در دو منظومة لیلی و مجنون نظامی و مجنون و لیلی امیرخسرو دهلوی | ||
| پژوهش نامه ادبیات داستانی | ||
| مقاله 4، دوره 3، شماره 6، خرداد 1393، صفحه 53-72 اصل مقاله (4.71 M) | ||
| چکیده | ||
| لیلی و مجنون از مشهورترین داستانهای عاشقانه ادب کهن ایران است که ریشهای عربی دارد و نخستین بار نظامی گنجوی آن را به نظم درآورد. پس از نظامی، نظیرهگویان بسیاری به سرودنِ این داستان پرداختند؛ از جمله میتوان به امیرخسرودهلوی که از نخستین و مشهورترین مقلّدان خمسة نظامی است، اشارهکرد. در هر داستانی چه به نظم و چه به نثر، کیفیّت و نوع استفاده از عناصر داستان میتواند مبنایی برای سنجش خوب یا ضعیف بودن آن داستان قرار گیرد. یکی از مهمترین عناصر داستان، عنصر پیرنگ است که خود زیرمجموعههای دیگری را در بر میگیرد، یکی از این زیرمجموعهها عنصر گرهافکنی است. در این مقاله سعی شده است دو روایت نظامی و امیرخسرو از داستان لیلی و مجنون از منظر عنصرگرهافکنی و کیفیّت آن مورد نقد و بررسی قرار گیرد. نکتة قابل توجّه در این مقاله این است که شاعر دهلوی در پرداختن به این عنصر در منظومة خود بسیار موفّقتر از پیشرو خود عمل کرده است و خلاف آنچه در ذهن ادبدوستان جا افتاده است، روایت نظامی از لیلی و مجنون، موفّقترین روایت این داستان نیست. | ||
| کلیدواژهها | ||
| کلیدواژهها: لیلی و مجنون؛ نظامی؛ امیرخسرو دهلوی؛ پیرنگ؛ گرهافکنی | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 708 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,345 |
||