ناسازوارگی در سروده‌های عرفانی (مطالعة موردپژوهانه: دیوان کبیر «ابن عربی» و دیوان «ابن فارض»)

کتابنامه

الف. کتاب­ها   

1. ابن خلکان، شمس­الدّین أحمد (1364)؛ وفیات الأعیان وأنباء أبناء الزّمان، تحقیق: إحسان عبّاس، الطبعة الثانیة، قم: منشورات الرّضی.

2. ابن سینا (1043) الإشارات والتّنبیهات، تهران: دفتر نشر کتاب.  

3. ابن عبد ربّه (1984 م)؛ العقد الفرید، تحقیق: احمد امین، القاهرة: دار الکتاب المصریّة.

4. ابن عربی (1428 هـ)؛ دیوان، شرح و تقدیم: نواف الجرّاح، الطبعة الثّالثة، بیروت: دار صادر.

5. ابن فارض (1980 م)؛ دیوان،حقّقه وشرحه: فوزی عطوی، بیروت: دار الصّعب.

6. ابونواس (1986 م)؛ دیوان، بیروت: دار بیروت للطّباعة والنّشر.

7. الهامی، داود (1379)؛ داوری‌های متضاد دربارة محیی­الدّین عربی، قم: مکتب اسلام.

8. بقلی شیرازی، ابومحمّد روزبهان (1360)، شرح شطحیات، تصحیح: هانری کربن، تهران: انجمن ایران شناسی فرانسه و کتابخانة طهوری.

9. جرجانی، عبدالقاهر (1939)؛ أسرار البلاغة، مصر: دار المنار.

10. حلمی، محمّد مصطفی (لاتا)؛ ابن فارض والحبّ الإلهی، الطبعة الثّانیة، قاهرة: دارالمعارف.

11. الخطیب، علی أحمد عبد الهادی (2001)؛ فی الرّیاض الأدب الصّوفی، القاهرة: دارالنهضة الشرق.

12. خلیل، موسی (2003)؛ بنیة القصیدة العربیّة، دمشق: إتّحاد الکتّاب العرب.

13. داد، سیما (1385)؛ فرهنگ اصطلاحات ادبی،انتشارات مروارید، تهران: چاپ سوّم.

14. دیچز، دیوید (1366)؛ شیوه­های نقد ادبی، ترجمه: غلامحسین یوسفی و محمّدتقی صدقیانی، تهران: علمی.

15. سنایی غزنوی (بی­تا)؛ دیوان، به سعی و اهتمام: مدرّس رضوی، چاپ چهارم، تهران: انتشارات سنایی.

16. شفیعی­کدکنی، محمّدرضا (1381)؛ موسیقی شعر، چاپ هفتم، تهران: انتشارات آگاه.

17. ------------------- (1384)؛ مفلس کیمیا فروش، نقد و تحلیل شعر انوری، چاپ سوّم، تهران: سخن.

18. ضرابیها، محمّد ابراهیم (1384)؛ زبان عرفان، تهران: انتشارات بیدل.

19. غریّب، رز (1378)؛ نقد بر مبنای زیبایی شناسی و تأثیر آن در نقد عربی، ترجمه: نجمه رجائی، مشهد: دانشگاه فردوسی.

20. فرغانی، سعیدالدّین سعید (1398)؛ مشارق الدراری، مشهد: دانشگاه فردوسی.

21. فولادی، علی­رضا (1378)؛ زبان عرفان، تهران: نشر فراگفت.

22. کندی، محمّدعلی (2010)؛ فی لغة القصیدة الصوفیة، الطبعة الأولی، بیروت: دار الکتاب الجدیدة المتّحدة.

23. متنبّی (1248)؛ دیوان، شرحه و ضبطه: عبدالرّحمن البرقوقی، مصر: المطبعة الرّحمانیة.

24. محمودیان، فاطمه (1388)؛ پارادوکس در شعر معاصر فارسی، پایان­نامة کارشناسی­ارشد، دانشگاه کاشان.

25.  وحیدیان کامیار، تقی (1379)؛ بدیع از دیدگاه زیبایی­شناسی، چاپ اوّل، تهران: دوستان.

26. ولفسن، هری اوسترین (1369)؛ فلسفة علم کلام، تهران: مؤسّسة الهدی. 

27. وهبه، مجدی (1989)؛ معجم المصطلحات العربیة، الطبعة الثّانیة، بیروت: مکتبة لبنان.

28. ویل دورانت (1391)؛  لذات فلسفه، ترجمه: عبّاس زریاب خویی، چاپ بیست و سوّم، تهران: انتشارات علمی و فرهنگی.

29.  ویلیام، جیمز (1367)؛ دین و روان، ترجمه: مهدی قاینی، قم: دار الفکر.

30. همدانی، عین­القضات(1360)؛ نامه­های عین­القضات همدانی، رسالة شکوی الغریب، ترجمه و تحشیه: قاسم انصاری، چاپ اوّل، تهران: منوچهری.

ب. مجلّه­ها

33. راستگو، سیّد محمّد (1368)؛«خلاف آمد»،کیهان فرهنگی، سال ششم، شمارة 9، صص 32-29.

34. شفیعی­کدکنی، محمّدرضا (1380)؛ «از عرفان تا فرمالیسم روس»، فصلنامة هستی، دورة دوّم، شمارة 3، صص 28-12.

35. صیادی­نژاد، روح­الله (1389)؛ «پارادوکس در شعر معاصر عرب»، مجلّة زبان وادبیّات عربی، دانشگاه فردوسی مشهد، شمارة 2، صص 73-96.

36. وثوقی، حسین (1374)؛ «ویژگی‌های عبارت­های متناقض‌نما و توصیف آنها در غزلیات عطّار»، مجلّة علوم اجتماعی و انسانی دانشگاه شیراز، 10 (2)، صص 33-64.