تعداد نشریات | 23 |
تعداد شمارهها | 368 |
تعداد مقالات | 2,890 |
تعداد مشاهده مقاله | 2,566,204 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 1,821,857 |
اثربخشی آموزش تابآوری بر اضطراب مرگ و امید به زندگی زنان سالمندان مقیم سرای سالمندان | ||
روانشناسی پیری | ||
مقاله 3، دوره 3، شماره 4 - شماره پیاپی 11، اسفند 1396، صفحه 253-262 اصل مقاله (828.31 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
نویسندگان | ||
محمد قمری* 1؛ اشرف السادات میر2 | ||
1گروه مشاوره، دانشگاه ازاد اسلامی واحد ابهر، ابهر، ایران | ||
2گروه روانشناسی، دانشگاه ازاد قزوین، قزوین، ایران | ||
چکیده | ||
در سالهای اخیر جمعیت سالمندان به طور چشمگیری افزایش یافته است. جامعه سالمندان به دلیل کاهش فعالیت و تحرک، از دست دادن دوستان و نزدیکان، ضعف و ناتوانیهای جسمی و انزوای اجتماعی، احساس ناامیدی و اضطراب مرگ بیشتری را تجربه میکنند. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش تابآوری بر اضطراب مرگ و امید به زندگی زنان سالمند استان قزوین انجام شد. روش پژوهش نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمون و گروه کنترل بود. جامعه پژوهش کلیه زنان سالمند مقیم در دو سرای سالمند استان قزوین در بهمن ماه 1394 تا مردادماه 1395 به تعداد 50 نفر بودند. نمونه مورد مطالعه 30 نفر از زنان سالمندی بودند که در پرسشنامه اضطراب مرگ تمپلر نمره بالا و در پرسشنامه امیدواری اشنایدر نمره پایین کسب کرده بودند که به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. گروه آزمایش 9 جلسه آموزش تابآوری دریافت کردند و گروه کنترل در مدت پژوهش هیچ مداخلهای دریافت نکردند. دادهها به وسیله تحلیل کوواریانس تک متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و نتایج نشان داد که آموزش تابآوری در کاهش اضطراب مرگ و افزایش امید به زندگی مؤثر است (01/0P<). در نتیجه با توجه به وضعیت خاص جامعة سالمند مقیم سرای سالمندان و آسیبپذیری آنها از نظر امیدواری و اضطراب مرگ و با توجه به اثربخشی آموزش تابآوری بر این متغیرها در پژوهش حاضر، لزوم کاربست آموزشهای متمرکز بر تابآوری در کاهش اضطراب مرگ و افزایش امید به زندگی سالمندان ضروری است. | ||
کلیدواژهها | ||
تاب آوری؛ اضطراب مرگ؛ امید به زندگی؛ سالمندان | ||
مراجع | ||
احمدی، ر.، و شریفیدرآمدی، پ. (1393). پژوهشی بررسی اثربخشی آموزش تابآوری بر سلامتروان افراد مبتلا به وابستگی مواد در کانون توسکای شهر تهران. فصلنامه مطالعات روانشناسی بالینی، 16، 17-1. برقی ایرانی، ز.، بگیان کولهمرز، م.ج.، و هزاری، ز. (1395). اثربخشی آموزش تابآوری بر بهبود کیفیت زندگی پرستاران. فصلنامه مدیریت پرستاری، 4(5)، 18-9. پورجعفری، ح. و آبائی، ح. (1381). بررسی و مقایسه ضریب سالمندی در ایران طی دو سرشماری عمومی نفوس و مسکن: سالهای 1365 و 1375. اولین کنگره بررسی مسائل سالمندی در ایران و جهان، دانشگاه توانبخشی و علوم بهزیستی، تهران. حسنزاده ، ا.، زهراکار، ک.، و زارع، م. (1391). بررسی اثربخشی مشاوره گروهی به شیوه معنادرمانی بر کاهش ناامیدی در زندگی معلولان ضایعه نخاعی پس از زلزله شهرستان زرند. مجله مطالعات روانشناختی، 8 (1)، 68-51. حسینی قمی، ط.، و سلیمی بجستانی، ح. (1391). اثربخشی آموزش تابآوری بر استرس مادران دارای فرزند مبتلا به سرطان در بیمارستان امام خمینی تهران. فصلنامه روانشناسی سلامت، 4، 109-97. خلجی، ط. (1386). بررسی رابطه بین امید، منبع مهار تحصیلی و موفقیت تحصیلی دوره پیشدانشگاهی شهر تهران در سال تحصیلی 86-85 (پایاننامه کارشناسی ارشد چاپ نشده)، دانشگاه الزهرا، تهران. دشت بزرگی، ز.، سواری، ک.، و صفرزاده، س. (1395). اثربخشی معنویت درمانی اسلامی بر احساس تنهایی و اضطراب مرگ سالمندان. مجله روانشناسی پیری، 3(2)، 186-177. رجبی ، غ.ر .، بحرانی ، م. (1380). تحلیل عاملی سؤالهای مقیاس اضطراب مرگ. مجله روانشناسی، 20، 345-331 . صدری دمیرچی، ا.، رمضانی، شکوفه. (1395). اثربخشی درمان وجودی بر احساس تنهایی و اضطراب مرگ در سالمندان. مجله روانشناسی پیری 1(2)، 12-1. صیادیسرینی، م.، رشیدی، ع. ر.، و حجتخواه، س. م. (1394). اثربخشی آموزش مهارتهای مثبتاندیشی بر بهزیستی روانشناختی و احساس تنهایی زنان سالمند. مجله روانشناسی پیری، 1(2)، 71-61 غلامی، س.، و واحدی، ش. (1394). اثربخشی آموزش برنامه تابآوری پن بر تنظیم شناختی هیجان افراد افسرده. مجله پزشکی ارومیه، 12(26)، 1027-1019. فرنام، ع. (1395). تأثیر آموزش مثبت نگری در افزایش کیفیت زندگی و امید به زندگی سالمندان. پژوهشنامه روانشناسی مثبت، 5، 88-75. قربانعلیپور، م.، و اسماعیلی، ع. (1389). تعیین اثربخشی معنادرمانی بر اضطراب مرگ در سالمندان. مجله فرهنگ مشاوره و رواندرمانی، 9، 68-53. کاپلان ، سادوک. (1394). خلاصه روان پزشکی بالینی (ترجمه ف. رضاعی). تهران: انتشارات ارجمند (تاریخ انتشار به زبان اصلی، 2015). کرمانی، ز.، خداپناهی، م.ک.، و حیدری، م. (1390). ویژگیهای روانسنجی مقیاس امید اشنایدر.فصلنامه روان شناسی کاربردی، 19، 7-2. کوهساریان، پ. (1387). بررسی تأثیر امیددرمانی بر کاهش افسردگی زنان دیابتیک در مرکزپژوهشهای دیابت سمنان (پایاننامه کارشناسی ارشد چاپ نشده). دانشگاه علامه طباطبایی، تهران. گل محمدیان، م.، نظری، ح.، و پروانه، آ. (1395). اثربخشی معنادرمانی گروهی بر اضطراب مرگ و سازگاری اجتماعی سالمندان. مجله روانشناسی پیری، 2(3) ، 175-167. محمدی، م.، نوری مقدم، ث.، شهسوارانی، ا.م.، و سبزهآرای. ل. (1392). مقایسة رابطة حرمت خود با سلامت روانی در پیشبینی اضطراب مرگ. مجله علوم روانشناختی، 74، 364-343. محمودی، ق.، نیاز آذری،ک.، و صنعتی، ط. (1391). ارزیابی سبک زندگی در سالمندان. فصلنامه سلامت خانواده، 3(3)، 54-50 . مؤمنی، خ. م.، جلیلی، ز.، محسنی، ر.، کرمی، ج.، سعیدی، م.، و احمدی، س. م. (1394). اثربخشی آموزش تابآوری بر کاهش علائم اضطراب نوجوانان مبتلا به بیماری قلبی. مجله تحقیقات بالینی در علوم پیراپزشکی، 4(3)، 119-112. نامنی، س. (1397). اثربخشی خاطرهگویی به شیوه گروهی بر اضطراب مرگ و امید به زندگی سالمندان مادر شهر سبزوار (پایاننامه کارشناسی ارشد چاپ نشده)، دانشگاه آزاد اسلامی واحد سبزوار. نصیری، ح. ا.، و جوکار، ب. (1387). معناداری زندگی، امید، رضایت از زندگی و سلامت روان در زنان. پژوهش زنان، 6(2)، 176-157. نوری پور، ر.، علیخانی، م.، حسینیان، س.، سهیلیزاده، س.، و محمدیفر، م. ع. (1394). اثربخشی خاطره پردازی گروهی بر شادکامی و امید به زندگی سالمندان. مجله روانشناسی پیری، 3، 165-147. Bos, A. E. R., Huijding, J., Muris, P., Vogel, L. R.R., & Biesheuvel. J. (2010). Global, contingent and implicit self-esteem and psychopathological symptoms in adolescents. Original Research Article Personality and Individual Differences, 48(3), 311-316. Bowling, A. (2011). Do older and younger people differ in their reported well-being? A national survey of adults in Britian. Family pactice, 28 (2), 145-155. Burke, B. L., Martens, A., & Faucher, E. H. (2010). Two decades of terror management theory: A meta-analysis of mortality salience research. Personality and Social Psychology Review, 14, 155-195. Chop w. C., Farrell, G., & Miller, W.C. (2001). Social aspect of againg in nursing care of older person. Philadelphia: McGRAW Hill. Gailliot, M., schmeichel, B. I, & Baumeister, R .F (2006). Self-regulatory processes defend against the threat of death: Effects of self-control depletion and trait self-control on thoughts and fears of dying. Journal of personality and social psychology,91(1), 49-62. Kamyab Mansori, Y., Dolatian, M., Shams, J., & Nasiri, M. (2017). Relationship between Death Anxiety and Spiritual Well-Being in Patients with Gynecologic Cancer. Advances in Nursing & Midwifery, 27(2), 28-34. Leontopoulou, S., & Triliva, S. (2012). Explorations of Subjective Wellbeing and Character Strengths among a Greek University Student Sample. International Journal of Wellbeing, 2(3), 251-270 Lopez, S. J., Snyder, C. R., & Pedrotti, J. T. (2006). Hope: many definitions, many measures. In C. R. Snyder & S. J. Lopz (Eds.), Positive psychological Assessment: A handbook of models and measures.Washington, DC, US: American Psychological Association. Masten, A. S. (2001). Ordinary magic: Resilience processes in development. American Psychology, 56, 227-238 Roger J. S, Michele, y. w, sue, R, Gail, J., & Josephine, M. C. (2016). Knowing, planning for and fearing death: DO adults with intellectual disability and disability staff differ? Journal of Research in Developmental Disabilities, 4(12), 47-59. Siedlecki, K. L., Salthouse, T. A., Oishi, S., & Jeswani, S. (2014). The relationship between social support and subjective well-being across age. Social Indicators Research, 117(2), 561-576. Sinoff, G. (2017). Thanatophobia (Death anxiety) in the elderly: the problem of the Childs inability to assess their own parents' death anxiety state. Journal of Geriatric Medicine, 4, 1-5. Snyder, C. R. & Peterson, C. (2000). Handbook of hope: the measures & applications. Sandiago: Academic press. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 3,454 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,986 |