آمار
| تعداد نشریات | 23 |
| تعداد شماره‌ها | 368 |
| تعداد مقالات | 2,890 |
| تعداد مشاهده مقاله | 2,566,188 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 1,821,854 |
رابطه پایبندی مذهبی، شخصیت اصیل، آبدیدگی و انعطاف‌پذیری با خردمندی در سالمندان با میانجی‌گری انسجام خود | ||
| روان‌شناسی پیری | ||
| مقاله 1، دوره 3، شماره 4 - شماره پیاپی 11، اسفند 1396، صفحه 229-241 اصل مقاله (1.29 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| نویسندگان | ||
| سپیده رسولیان1؛ زهرا دشت بزرگی* 2 | ||
| 1گروه روان شناسی، واحد اهواز، دانشگاه ازاد اسلامی، اهواز ایران | ||
| 2استادیار گروه روان شناسی، واحد اهواز، دانشگاه ازاد اسلامی، اهواز، ایران | ||
| چکیده | ||
| به دلیل روند رو‌به‌رشد جمعیت سالمندان بهبود ویژگی‌های روان‌شناختی آنها از جمله خردمندی ضروری است. در نتیجه این پژوهش با هدف بررسی رابطه پایبندی مذهبی، شخصیت اصیل، آبدیدگی و انعطاف‌پذیری با خردمندی در سالمندان با میانجی‌گری انسجام خود انجام شد. این مطالعه از نوع تحلیل مسیر بود. جامعه پژوهش سالمندان شهر اهواز در سال 1396 بودند که از میان آنان 300 نفر با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. همه آنها پرسش‌نامه‌های پایبندی مذهبی جان‌بزرگی، شخصیت اصیل وود و همکاران، آبدیدگی تدسچی و کالهون، انعطاف‌پذیری دنیس و وندروال، خردمندی اشمیت و همکاران، و انسجام خود فلنسبورگ-مدسن و همکاران را تکمیل کردند. داده‌ها با روش‌های همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر و با استفاده از نرم‌افزارهای SPSS نسخه 21 و لیزرل 8/8 تحلیل شدند. یافته‌ها نشان داد که شخصیت اصیل و آبدیدگی اثر مستقیم مثبت و معنادار بر انسجام خود سالمندان و انسجام خود اثر مستقیم مثبت و معنادار بر خردمندی سالمندان داشتند. همچنین شخصیت اصیل و آبدیدگی با میانجی‌گری انسجام خود اثر غیرمستقیم مثبت و معنادار بر خردمندی سالمندان داشتند. متغیر انسجام خود میانجی خوبی بین شخصیت اصیل و آبدیدگی با خردمندی سالمندان بود (01/0>p). نتایج حاکی از تأثیر شخصیت اصیل و آبدیدگی بر خردمندی سالمندان به‌صورت مستقیم و غیرمستقیم (از طریق انسجام خود) بودند. بنابراین برنامه‌ریزان، مشاوران و درمانگران می‌توانند خردمندی سالمندان را از طریق افزایش شخصیت اصیل، آبدیدگی و انسجام خود ارتقاء دهند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| پایبندی مذهبی؛ شخصیت اصیل؛ آبدیدگی؛ انعطاف‌پذیری؛ خردمندی؛ انسجام خود؛ سالمندان | ||
| مراجع | ||
|
احتشام‌زاده، پ.، صبری نظرزاده، ر.، و معمارباشی اول، م. (1392). رابطه بین احساس انسجام و عملکرد شغلی با میانجی‌گری سلامت روان و راهبردهای مقابله. مجله روش‌ها و مدل‌های روان‌شناختی، 3(3)، 97-85. اکبری، ع.، هاشمی، س.، و خبازی کناری، م. (1395). بررسی ویژگی‌های روانسنجی مقیاس خردمندی. مجله پژوهش‌نامه روان‌شناسی مثبت، 2(2)، 34-19. جان‌بزرگی، م. (1388). ساخت و اعتباریابی آزمون پایبندی مذهبی بر اساس گزاره‌های قرآن و نهج‌البلاغه. دوفصلنامه مطالعات اسلامی و روان‌شناسی، 3(5)، 105-79. سعادت‌خواه، ش.، سجادیان، ا.، و قمرانی، ا. (1396). رضایت از زندگی در سالمندان بازنشسته: نقش آبدیدگی و شخصیت اصیل. مجله روان‌شناسی پیری، 3(1)، 20-11. صیدی، م. س.، محبی، ز.، و رضایی، خ. (1394). نقش واسطه‌ای سوء رفتار با سالمندان در رابطه بین زایندگی و انسجام خود. مجله روان‌شناسی پیری، 1(2)، 56-49. قیطانچی، ص.، و ابراهیمی مقدم، ح. (1395). پیش‌بینی شادکامی بر اساس الگوی پنج عاملی شخصیت و باورهای فراشناختی در سالمندان. مجله روان‌شناسی پیری، 2(1)، 22-13. کردنقابی، ر.، دلفان بیرانوند، آ.، و عربلو، ز. (1394). دیدگاه سالمندان در مورد خرد و مولفه‌های آن: روان‌شناسی خرد. مجله روان‌شناسی پیری، 1(3)، 167-157. مرادزاده، ف.، و پیرخائفی، ع. (1396). اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر رضایت زناشویی و انعطاف‌پذیری شناختی کارکنان متأهل اداره بهزیستی. نشریه روان پرستاری، 5(6)، 7-1. نیکوگفتار، م.، و سعیدی، م. ت. (1393). نقش پیش‌بین خردمندی در سلامت عمومی سالمندان. روان‌شناسی سلامت، 3(2)، 46-38. هراتیان، ع. ع.، جان‌بزرگی، م.، و آگاه‌هریس، م. (1394). رابطه پایبندی مذهبی و تعارض زناشویی و تفاوت آنها در میان زوجین. مجله پژوهش‌نامه اسلامی زنان و خانواده، 2(5)، 117-101. Baker, Z. G., Tou, R. Y. W., Bryan, J. L., & Knee, C. R. (2017). Authenticity and well-being: Exploring positivity and negativity in interactions as a mediator. Personality and Individual Differences, 113, 235-239. Beaumont, S. L. (2017). Identity flexibility and wisdom in adulthood: The roles of a growth-oriented identity style and contemplative processes. In J. D. Sinnott (Ed.). Identity Flexibility During Adulthood (pp: 53-69). Springer Publisher. Bitar, R. P. (2013). The wisdom of clarity and coherence in analytic theology. Journal of the American Academy of Religion, 81(3), 578–585.
Cui, C., Wang, K., An, J., & Jin, C. (2017). Current status and influencing factors of post-traumatic growth in maintenance hemodialysis. International Journal of Nursing Sciences, 4(4), 362-366.
Dennis, J. P., & VanderWal, J. S. (2010). The cognitive flexibility inventory: Instrument development and estimates of reliability and validity. Cognitive Therapy Research, 34(3), 241-53.
Fiorini, L. C., & Rodrigues-Neto, J. A. (2017). Self-consistency, consistency and cycles in non-partitional knowledge models. Mathematical Social Sciences, 87, 11-21.
Flensborg-medsen, T., Ventegodt, S., & Merrick, J. (2006). Sense of coherence and physical health. Testing Antonovsky’s theory. TSW Holistic Health & Medicine, 1, 248-255.
Ghorbani, N., Christopher, J., & Watson, P. J. (2010). Comparative analysis of integrative self-knowledge, mindfulness, and private self-consciousness in predicting responses to stress in Iran. International Journal of Psychology, 45(2), 147-154.
Grossmann, I., Sahdra, B. K., & Ciarrochi, J. (2016). A Heart and a mind: Self-Distancing facilitates the association between heart rate variability, and wise reasoning. Frontiers in Behavioral Neuroscience, 10(68), 1-10.
Hunler, O. S., & Gencoz, T. I. (2005). The effect of religiousness on marital satisfaction: Testing the mediator role of marital problem solving between religiousness and marital satisfaction. Contemporary Family Therapy, 27(1), 123-136.
Hunter, J. A., Abraham, E. H., Hunter, A. G., Goldberg, L. C., & Eastwood, J. D. (2016). Personality and boredom proneness in the prediction of creativity and curiosity. Thinking Skills and Creativity, 22, 48-57.
Kashdan, J., & Roitenberg, J. (2010). Psychological flexibility as a fundamental aspect of health. Clinical Psychology Review, 30(7), 865-878.
Kashdan, T. B., & Kane, J. Q. (2011). Post-traumatic distress and the presence of post-traumatic growth and meaning in life: Experiential avoidance as a moderator. Personality and Individual Differences, 50(1), 84-89.
Lucia, A. (2013). Wise religiosity: the relationship between religiosity and wisdom moderated by personality traits. Studia Psychologica, 55(3), 181-194.
Moitra, E., & Gaudiano, B. A. (2016). A psychological flexibility model of medication adherence in psychotic-spectrum disorders. Journal of Contextual Behavioral Science, 5(4), 252-257.
Plociennik, E. (2018). Children’s creativity as a manifestation and predictor of their wisdom. Thinking Skills and Creativity, 28, 14-20.
Raivio, M., Kautiainen, H., Immonen, S., & Pitkala, K. (2016). Alcohol use and happiness among retired Finns living in Spain compared to those in Finland. European Geriatric Medicine, 7(1), 3-7.
Robinson, L. E., & Goodway, J. D. (2009). Instructional climates in preschool children who are at risk. Part I: Object-control skill development. Research Quarterly Exercise Sport, 80(3), 533-542.
Schmit, D. E., Muldoon, J., & Pounders, K. (2012). What is wisdom? The development and validation of a multidimensional measure. Journal of Leadership, Accountability and Ethics, 9(2), 39-54.
Smith, M. C. (2012). The relationships among cognitive, spiritual and wisdom development in adults. Doctor Thesis of Philosophy, Cleveland State University.
Staudinger, U. M., Lopez, D. F., & Baltes, P. B. (1997). The psychometric location of wisdom-related performance: Intelligence, personality, and more? Personality and Social Psychology Bulletin, 23(11), 1200-1214.
Sun, L., Deng, Y., & Qi, W. (2018). Two impact pathways from religious belief to public disaster response: Findings from a literature review. International Journal of Disaster Risk Reduction, 27, 588-595.
Svence, G. (2015). Correlation between mindfulness, coherence and wisdom in sample of different age groups in adulthood. Society, Integration, Education, Proceedings of the International Scientific Conference, 4, 384-396.
Tabakhnick, B. G., & Fidell, L. S. (2007). Using multivariate statistics (5th Ed.). Boston: Allyn & Bocon Publisher.
Tedeschi, R. G., & Calhoun, L. G. (1996). The posttraumatic growth inventory: Measuring the positive legacy of trauma. Journal of Traumatic Stress, 9(3), 455-471.
Vishnevsky, T. (2013). A grounded theory study of posttraumatic growth and wisdom in a sample of oncology nurses. Doctor Thesis of Philosophy, University of North Carolina at Charlote.
Wallace, D. P., McCracken, L. M., Weiss, K. E., & Harbeck-Weber, C. (2015). The role of parent psychological flexibility in relation to adolescent chronic pain: further instrument development. Journal of Pain, 16(3), 235-246.
Webster, J. D. (2007). Measuring the character strength of wisdom. Aging and Human, 65, 163-183
Willard, A. K., & Norenzayan, A. (2017). Spiritual but not religious: Cognition, schizotypy, and conversion in alternative beliefs. Cognition, 165, 137-146.
Wood, A. M., Linley, P. A., Maltby, J., Baliousis, M., & Joseph, S. (2008). The authentic personality: A theoretical and empirical conceptualization, and the development of the authenticity scale. Journal of Counseling Psychology, 55, 385-399.
Yang, Sh. (2014). Wisdom and learning from important and meaningful life experiences. Journal of Adult Development. 21(3), 129-146.
Yucetin, L., Bozoklar, C. A., Yanik, O., Tekin, S., & Demirbas, A. (2015). An investigation of post-traumatic growth experiences among living kidney donors. Transplantation Proceedings, 47(5), 1287-1290.
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,398 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,210 |
||