‌اثربخشی خنده درمانی بر امیدواری و شدت درد در سالمندان

ابراهیمی، ا.، مولوی، ح.، موسوی، غ.، برنامنش، ع.، و یعقوبی، م. (1386). ویژگی‌های روان‌سنجی، ساختارعاملی، نقطه برش بالینی، حساسیت و ویژگی پرسش‌نامه سلامت عمومی ‌28 سؤالی در بیماران ایرانی مبتلا به اختلالات روانپزشکی. تحقیقات علوم رفتاری، 5(1)، 12-5.

ابراهیمی‌مقدم، ح.، و گلزاری، م. (1395). مقایسه اثربخشی خنده‌درمانی و آموزش شادکامی ‌بر راهکارهای مقابله با درد در افراد مبتلا به سردرد تنشی. روانشناسی تربیتی، 7(1)، 73-63.

زاهدبابلان، ع.، قاسم‌پور، ع.، و حسن‌زاده، ش. (1390). نقش بخشش و سرسختی روانشناختی در پیش­بینی امید. دانش و پژوهش در روان‌شناسی کاربردی، 45، 19-12.

پورکمالی، ط.، یزدخواستی، ف.، عریضی، ح. ر.، و چیت­ساز، ا. (1395). مقایسه اثربخشی ماساژدرمانی، تکنیک الکساندر و دوساهو بر شادکامی، سازگاری اجتماعی، امید، سلامت روان و کیفیت زندگی سالمندان مبتلا به پارکینسون. روان­شناسی پیری، 2(1)، 35-23.

صداقتی، ع.، و امانی، م. (1395). ارتباط شادکامی ‌و حیطه‌های خاص امیدواری سالمندان با میزان استفاده از فضاهای شهری. روان­شناسی پیری، 2(2)، 90-81.

صفاری­نیا، م.، و درتاج، ا. (1396). اثربخشی معنادرمانی گروهی بر امید به زندگی و بهزیستی روانی و اجتماعی سالمندان زن ساکن آسایشگاه شهر دبی. سالمند، 12(4)، 493-482.

فیروزه­مقدم، س.، برجعلی، ا.، و سهرابی، ف. (1392). اثربخشی آموزش شادکامی‌ بر افزایش امید در سالمندان. سالمندی، 8(4)، 72-67.

کریمی، ف.، جمالی، س.، و خورانی­کریمی، ت. (۱۳۹۴). اثربخشی خنده‌درمانی و درمان راه­حل­مدار به شیوه گروهی. تحقیقات علوم رفتاری، ۱۳(۳)، ۴۷۴-464.

کاتاریا، م. (1393). خندیدن دلیل نمی‌خواهد (ویرایش دوم، ترجمه م. پزشکی). تهران: نواندیش. (تاریخ انتشار به زبان اصلی، 2002)

مددی، م.، و خدابخشی­کولایی، ا. (1395). اثربخشی خنده‌درمانی کاتاریا و فعالیت‌های فیزیکی بر امید و معناجویی در سالمندان شهر تهران. پژوهش توانبخشی در پرستاری، 2(4)، 48-40.

مشتاق عشق، ز.، نقوی، ب.، رشوند، ف.، علوی مجد، ح.، و بنادرخشان، ه. (1389). بررسی تأثیر خنده‌درمانی بر خستگی و افسردگی بیماران مبتلا به ام­ اس مراجعه­کننده به انجمن ام اس ایران. دانشکده پرستاری و مامایی، 20(70)، 11-7.

نیکدل، ف.، عرب­زاده، م.، و غضنفری، ن. (1395). بررسی رابطه خودکارآمدی حافظه و امیدواری با کیفیت­زندگی در سالمندان استان کهگیلویه و بویراحمد در سال 1395. سالمندشناسی، 1(2)،26-19.

Ahmet, S. (2016). Psychological vulnerability, resilience, and subjective well-being: The mediating role of hope. Personality and Individual Differences, 102, 68-73.

Bailey, T. C., & Snyder, C. R. (2007). Satisfaction with life and hope: A look at age and marital status. The Psychological Record, 57, 233–240.

Berg, C. J., Rapoff, M. A., Snyder, C. R., & Belmont, J. (2007). The relationship of children's hope to pediatric asthma treatment adherence. The Journal of Positive Psychology, 2, 176–184.

Chang, CH., Tsai, G., & Hsieh, C. J. (2013). Psychological, immunological and physiological effects of a laughing qigong Program (LQP) on adolescents. Complementary Therapies in Medicine, 21, 660-668.

Dogra, A., Basu, S. & Das, S. (2011). Impact of meaning of life and reasons for living to hope and suicidal ideation: A study among college students. SIS Journal of Projective Psychology and Mental Health, 18, 89-102. doi:10.1521/jscp.24.3.401.65616

Dunbar, R. I. M., Baron, R., Frangou, A., Pearce, E., Van Leeuwen, E. J. C, Stow, J… Vugt, M. V. (2012). Social laughter is correlated with an elevated pain threshold, Proceedings of the Royal Society, 279, 1161-1167. doi:10.1098/rspb.2011.1373

Elmali, H., & Balci Akpinar, R. (2017). The effect of watching funny and unfunny videos on post-surgical pain levels. Complementary Therapies in Clinical Practice, 26, 36–41.

Falkenberg, I., Buchkremer, G., Bartels, M., Wild, B. (2011). Implementation of a manual-based training of humor abilities in patients with depression: A pilot study. Psychiatry Research, 186(2), 454-457.

Gilman, R., Dooley, J., & Florell, D. (2006). Relative levels of hope and their relationship with academic and psychological indicators among adolescents. Journal of Social and Clinical Psychology, 25, 166–178. doi:10.1521/jscp.2006.25.2.166

Gleason, L. J., Escue, E. D., & Hogan, T. M. (2018). Older Adult Emergency Department Pain Management Strategies. Clinics in Geriatric Medicine, 34(3), 491–504.

Goldberg, D. P., & Hillier, V. F. (1979). A scaled version of the General Health Questionnaire. Psychological Medicine, 9(1), 139-145.

Gonot-Schoupinsky, F. N., & Garip, G. (2018). Laughter and humour interventions for well-being in older adults: A systematic review and intervention classification. Complementary Therapies in Medicine, 38, 85-91.

Hassed, C. (2013). Mind-body therapies: Use in chronic pain management. Australian family physician, 42(3), 112-117.

Horgas, A. L. (2017). Pain management in older adults. Nursing Clinics of North America, 52(3), 1-7. doi:10.1016/j.cnur.2017.08.001

Ko, H. J., & Youn, C. H. (2011).Effects of laughter therapy on depression, cognition and sleep among the community‐dwelling elderly. Geriatrics & Gerontology International, 11(3), 267-274.

Kong, M., Shin, S. H., Lee, E., & Yun, E. K. (2014). The effect of laughter therapy on radiation dermatitis in patients with breast cancer: a single-blind prospective pilot study. OncoTargets and therapy, 7, 2053–2059.

De Koning, E. J., Timmermans, E. J., van Schoor, N. M., Stubbs, B., van den Kommer, T. N., Dennison, E. M., … Edwards, M. H. (2018). Within-Person Pain Variability and Mental Health in Older Adults with Osteoarthritis: An Analysis Across 6 European Cohorts. The Journal of Pain, 19(6), 690–698.

Lautenbacher, S., Peters, J. H., Heesen, M., Scheel, J., & Kunz, M. (2017). Age