تبیین فرایند کشش جبرانی در گویش لکی دلفان در چارچوب نظریه بهینگی

امان­الهی بهاروند، اسکندر (1370).  قوم لر: پژوهشی دربارة پیوستگی قومی و پراکندگی جغرافیایی لرها در ایران. تهران: آگه.

امیدی، عباس (1387). بررسی نظام آوایی گویش لکی دلفان در چارچوب واج­شناسی زایشی. پایان­نامة کارشناسی ارشد زبان­شناسی همگانی، دانشگاه علامه طباطبائی.

بی­جن­خان، محمود (1388). واج­شناسی نظریة بهینگی. تهران: سمت.

پیریایی، شیوا (1389). بررسی واج­شناسی گویش بروجردی در چارچوب نظریة بهینگی. پایان­نامۀ کارشناسی ارشد زبان­شناسی همگانی، دانشگاه تربیت مدرس.

جم، بشیر (1388). نظریة بهینگی و کاربرد آن در تبیین فرایندهای واجی زبان فارسی. پایان­نامۀ دکتری زبان‌شناسی همگانی، دانشگاه تربیت مدرس.

حق­شناس، علی­محمد (1384). آواشناسی. چاپ دهم. تهران: آگه.

حیدری، فرزانه (1392). بررسی فرایندهای واجی گویش لکی دلفان: رویکرد بهینگی. پایان­نامۀ کارشناسی ارشد زبان­شناسی همگانی، دانشگاه شهید بهشتی.

سلیمانی، آرزو (1391). توصیف فرآیندهای واجی گویش بالاگریوه: رویکرد بهینگی. پایان­نامۀ کارشناسی ارشد زبان­شناسی همگانی، دانشگاه تربیت مدرس.

علی­نژاد، بتول؛ و محمد صدیق زاهدی (1388). تحلیل مورایی کشش جبرانی واکه در گویش کردی سورانی. مجلّة پژوهش­های زبان­شناسی، (1)، 27-46.

کرد زعفرانلو کامبوزیا، عالیه (1385). واج­شناسی رویکردهای قاعده­بنیاد. چاپ اوّل. تهران: سمت.

محمد ابراهیمی و مرادخانی (1387). پسوندهای فعلی گویش لکی هرسینی. پژوهش نقد زبان و ادبیات خارجی، 1 (1)، 91-113.

مرادی، رسول (1387). تصریف و اشتقاق در گویش لکی. پایان­نامۀ کارشناسی ارشد زبان­شناسی همگانی، دانشگاه علامه طباطبائی.

مشکوة­الدینی، مهدی (1374). نظام آوایی زبان فارسی. چاپ پنجم. مشهد: دانشگاه فردوسی.

هوبشمان، هاینریش (2008). تحول آوایی زبان فارسی (از هندواروپایی تا فارسی نو).، مترجم: بهزاد معینی سام. تهران: امیرکبیر.

Anonby, E. J. (2003). Update on Luri: How Many Languages?. Journal of the Royal Asiatic Society (Third Series), 13 (2), 171-197.

Gordon, G. Jr. (2005). Ethnology: Languages of the World. Dallas Tex: SIL International. Online version: http://www.ethnologue.com. 

Goldsmith, J. A. (1976). Autosegmental Phonology. MIT PhD Dissertation (Published 1979), New York: Garland.

Hayes, Bruce P. (1989). Compensatory Lengthening in Moraic Phonology. Linguistic Inquiry 20, 253-306.

Hyman, L. (1985). A Theory of Phonological Weight. Dordrecht: Foris. Ito, Junko and Mester, A. (1993). Licensed Segments and Safe Phaths. In: C. Paradis and D. LaCharite (Eds.), Constraint Based Theories in Multilinear Phonology, Special Issue of the Canadian Journal of Linguistics.

McCarthy, J. & Prince, A. (1986). Prosodic Morphology 1986. Report no. Rucc-TR-32. New BVruswick. NJ: Rutgers University Center for Cognitive Science.

Moren, B. (2001), Distinctiveness, Coercion and Sonority: A Unified Theory of Weight. Routhlege.

Prince, A., & P. Smolensly (1993). Optimality Theory: Constraint Interaction in Generative Grammar. Blackwell.

Yoshimoto, Y. (2002). Optimality Theory and Rule-Based Phonology: A Comparison Through the Analyses of Lardil and Modern Hebrew. Ryudai Review of Euro- American Studie, (46), 19-41.

Zuraw, K. (2005). Optimality Theory in Linguistics. 2^nd Edition. MIT Press 1.