تعداد نشریات | 23 |
تعداد شمارهها | 368 |
تعداد مقالات | 2,890 |
تعداد مشاهده مقاله | 2,566,188 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 1,821,852 |
رویکردی تطبیقی به پدیدۀ چندگانگی معنایی در متون فارسی و عربی (رویکرد نظری پژوهش: نظریّه کثرتگرایی در فهم متنِ ریکور) | ||
کاوش نامه ادبیات تطبیقی | ||
مقاله 6، دوره 8، شماره 31، آذر 1397، صفحه 107-127 اصل مقاله (1.36 M) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
نویسندگان | ||
ثمانه علوی1؛ علیرضا عابدی سر اسیا* 2؛ مهیار علوی مقدم3 | ||
1دانشجوی دکتری فقه و مبانی حقوق اسلامی، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران | ||
2استادیار فقه و مبانی حقوق اسلامی، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران | ||
3دانشیار گروه زبان و ادبیّات فارسی، دانشگاه حکیم سبزواری، سبزوار، ایران | ||
چکیده | ||
پژوهش حاضر میکوشد براساس نظریّة کثرت گرایی در فهمِ متن پل ریکور ثابت کند که در متون عربی و فارسی، در کنار نظریّة «قصدیگرایی انحصاری» که امروزه مورد پذیرش جمهور مفسّران است، برای متن میتوان معانی متعدّد صحیحی که فراتر از قصد مؤلّف هستند در نظر گرفت که امکان اخصبودن معانی مقصود از معانی احتمالیِ متن نیز مهیّا و با استفاده از «ضوابط تأیید تفسیر» نظیر «تبیین»، «مشروعیّت»، «مطابقت»، «تناسب» و «سازگاری» امکان دارد. از این رو، با بهکارگیری «ضوابط تأیید تفسیر» میتوان تفاسیر متعدّد عرضی (تفاسیر متفاوت نه متناقض) از متون داشت و در سایۀ آن از نسبیّت، آنارشیسم و اجتهاد به رأی محفوظ ماند؛ بنابراین، نوشتار حاضر که به شیوۀ توصیفی - تحلیلی همراه با گردآوری اطّلاعات اسنادی و کتابخانهای انجام گرفته است به این نتیجه میرسد که نظریّة کثرتگرایی در فهمِ متنِ پل ریکور با عنایت همزمان به ظرفیّتهای متنی و ظرفیّتهای ذهنی مفسّران، راه را بهمنظور رسیدن به فرضیۀ «قصدیگرایی شمولی و ذهنیگرایی معتدل» که در پی نفی توأمان «قصدیگرایی انحصاری» و «ذهنیگرایی افراطی» در باب تفسیر متون است و نظری میانه را برمیتابد هموار ساخته است. | ||
کلیدواژهها | ||
ادبیّات تطبیقی؛ هرمنوتیک؛ چندگانگی معنایی؛ ریکور؛ قصدیگرایی شمولی؛ ذهنیگرایی معتدل | ||
مراجع | ||
1. آلوسی، سیّد محمود (1415)؛ روح المعانی فی تفسیر القرآن العظیم والسبّع المثانی، بیروت: دار الکتب العلمیّة. 2. آمدی، علی بن محمّد (1402)؛ الاحکام فی اصول الاحکام، بیروت: المکتب الاسلامی. 3. ابن حمدون، محمّد بن حسن (1417)؛ التذکرة الحمدونیه، ترجمه: احسان عباس و بکر عباس، بیروت: دار صادر. 4. ابن سینا، حسین بن عبدالله (1908)؛ رسایل ابن سینا، القاهرة: المطبعة الهندیة. 5. پاکتچی، احمد (1394)؛ فقه الحدیث مباحث نقل به معنا، تهران: انتشارات دانشگاه امام صادق. 6. تفتازانی، سعدالدّین (1422)؛ المطوّل شرح تلخیص مفتاح العلوم، بیروت: دار الکتب العلمیّة. 7. حرّ عاملی، محمّد بن حسن (1409)؛ وسایل الشیعه الی تحصیل مسائل الشریعة، قم: مؤسّسة آل البیت لاحیاء التّراث. 8. حسنی، حمیدرضا (1393)؛ عوامل فهم متن در دانش هرمنوتیک و علم اصول استنباط از دیدگاه پل ریکور و محقق اصفهانی، تهران: هرمس. 9. زحیلی، وهبة بن مصطفی (1418)؛ التّفسیر المنیر فی العقیدة والشّریعة والمنهج، بیروت: دار الفکر. 10. شهید ثانی، زینالدین بن علی (1408)؛ الرّعایه فی علم الدّرایة، قم: مکتبة آیت الله العظمی المرعشی النّجفی. 11. صاحب جواهر، محمّدحسن (1394)؛ جواهر الکلام، تهران: دار الکتب الاسلامیّة. 12. صدر، سید محمّد (1427)؛ ماوراء الفقه، قم: دار المحبّین. 13. صدرالدّین شیرازی، محمّد (1360)؛ اسرار الآیات، ترجمة محمّد خواجوی، تهران: انجمن اسلامی حکمت و فلسفه. 14. طباطبایی، محمّدحسین (بیتا)؛ المیزان فی تفسیر القران، قم: منشورات جماعة المدرسین فی الحوزة العلمیة. 15. طوسی، محمّد بن حسین (1365)؛ تهذیب الأحکام، تصحیح سید حسن موسوی خراسانی، تهران: دار الکتب الاسلامی. 16. طیّب، سید عبدالحسین (1378)؛ أطیب البیان فی تفسیر القرآن، تهران: اسلام. 17. طیّب حسینی، سید محمود (1388)؛ چندمعنایی در قرآن کریم، قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه. 18. ------------------ (1393)؛ درآمدی بر دانش مفردات قرآن، قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه. 19. عاملی، محمّدجواد (1419)؛ مفتاح الکرامه، ترجمة محمّدباقر خالصی، قم: مؤسّسة النّشر الاسلامی. 20. فاضل مقداد، مقداد بن عبداللّه (بیتا)؛کنز العرفان فی فقه القرآن، ترجمة عبدالرحیم عقیقى بخشایشى، قم: بینا. 21. فیض کاشانی، محمّد محسن (1365)؛ الوافی، اصفهان: مکتبة الامام امیرالمؤمنین. 22. -------------- (1418)؛ الأصفی فی تفسیر القرآن، قم: مرکز انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی. 23. قائمینیا، علیرضا (1393) ، بیولوژی نص: نشانهشناسی و تفسیر قرآن، قم: سازمان انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی. 24. کرمی فریدنی، علی (1381)؛ شرح واژههای قرآن در ترجمۀ تفسیر عظیم مجمعالبیان، تهران: فراهانی. 25. کلینی، محمّد (1365)؛ الکافی، تهران: دار الکتب الاسلامی. 26. مجلسی، محمّدباقر (1403)؛ بحار الأنوار، بیروت: مؤسّسة الوفاء. 27. محمّدى، على (بیتا)؛ شرح اصول استنباط، قم: (نسخة نرمافزاری کتابخانۀ اهلالبیت علیهمالسلام). 28. مطهری، مرتضی (1370)؛ آشنایی با قرآن، تهران: صدرا. 29. مکارم شیرازی، ناصر (1421)؛ الأمثل فی تفسیر کتاب الله المنزل، قم: مدرسة امام علی بن ابیطالب. 30. ----------- (1416)؛ أنوار الأصول، تصحیح: احمد القدسی، قم: نسل جوان. 31. واعظی، احمد (1390)؛ نظریّة تفسیر متن، تهران: مرکز نشر پژوهشگاه فرهنگ و اندیشۀ اسلامی. 32. وحیدیان کامیار، تقی (1390)؛ بدیع از دیدگاه زیباشناسی، تهران: سمت. 33. الهاشمی، السّیّد أحمد (1414)؛ جواهر البلاغه، بیروت: دار الفکر. 34. هوی، دیوید کونز (1385)؛ حلقۀ انتقادی: ادبیّات، تاریخ و هرمنوتیک فلسفی، ترجمة مراد فرهادپور، تهران: نشر روشنگران و مطالعات زنان. ب: مجلاّت 35. طیّب حسینی، سید محمود، کوهی بشیر، سجاد (1395)؛ «آثار فقهی نظریّة جواز استعمال لفظ در بیش از یک معنا در قرآن مجید»، مطالعات فقه امامیه، سال چهارم، شمارۀ 7، صص87-51. 36. عابدی سرآسیا، علیرضا (1394)؛ «زبانِ قرآن و امکانسنجیِ طرح نظریّه ارزش افزایی در تفسیر قرآن»، سومین همایش ملّی زبانشناسی و آموزش زبان فارسی»، چشمانداز پژوهش در قرن 21، مشهد مقدس، صص 475-496. References 37. Bontekoe, Ronald (1996); D imensions of the Hermeneutics Circle, New Jersey, Humanity Press. 38. Hirsch, Eric Donald (1976); Validity in interpretation, Yale University. 39. Ricoeur, Paul (1976); Interpretation Theory Discourse and the Surplus of Meaning, Fopt Worth, Texas: Christian University Press. 40. -------------------- (1981); Hermeneutic and the Human Sciences (HHS), Cambridge University Press. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 742 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 394 |