آمار
| تعداد نشریات | 23 |
| تعداد شماره‌ها | 368 |
| تعداد مقالات | 2,890 |
| تعداد مشاهده مقاله | 2,566,226 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 1,821,889 |
اثربخشی معنادرمانی گروهی بر سازگاری اجتماعی، احساس تنهایی و سلامت عمومی سالمندان | ||
| روانشناسی پیری | ||
| مقاله 6، دوره 4، شماره 1 - شماره پیاپی 12، فروردین 1397، صفحه 61-72 اصل مقاله (1012.75 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| نویسندگان | ||
| سید یونس محمدی* 1؛ هانیه کمالی2 | ||
| 1استادیار گروه روانشناسی، دانشگاه پیام نور، عسلویه، ایران | ||
| 2دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی، دانشگاه پیام نور، عسلویه، ایران | ||
| چکیده | ||
| با توجه به رشد سریع جمعیت سالمندان در قرن 21 بهویژه در کشورهای در حال توسعه، توجه به برآورده کردن نیازهای جسمانی و روانی سالمندان ضروری است. بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی معنادرمانی گروهی بر سازگاری اجتماعی، کاهش احساس تنهایی و سلامت عمومی سالمندان انجام شد. پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی بود که به صورت پیشآزمون، پسآزمون با گروه کنترل اجرا شد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه سالمندان 80-60 سال ساکن سراهای سالمندان شهر تهران در سال 1397 بود. 30 نفر از سالمندان به صورت در دسترس و با توجه به معیارهای ورود به مطالعه انتخاب شدند و بهصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هر کدام 15 نفر) قرار گرفتند. برنامه مداخلهای گروه آزمایش (معنادرمانی گروهی) در 8 جلسه 90 دقیقهای انجام شد. جهت جمعآوری دادهها از پرسشنامه سازگاری اجتماعی بل، احساس تنهایی راسل، پیلوا و کورتونا و سلامت عمومی گلدبرگ و هیلد استفاده شد. داده ها با استفاده از میانگین، انحراف استاندارد و تحلیل کوواریانس چندمتغیره (مانکوا) تجزیه و تحلیل شد. یافتههای پژوهش نشان داد که بین دو گروه آزمایش و کنترل از نظر سازگاری اجتماعی، کاهش احساس تنهایی و سلامت عمومی تفاوت معناداری وجود دارد (001/0>P). بنابراین میتوان نتیجه گرفت که معنادرمانی گروهی بر افزایش سازگاری اجتماعی، کاهش احساس تنهایی و بهبود سلامت روان مؤثر بوده است و این درمان در مراکز سالمندان توصیه می گردد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| معنادرمانی؛ سازگاری اجتماعی؛ احساس تنهایی؛ سلامت عمومی؛ سالمندان | ||
| مراجع | ||
|
اسلامینسب، ع. (1389). روانشناسی سازگاری. تهران: بنیاد. اصغری، ن.، علیاکبری، م.، و دادخواه، ا. (1391). معنادرمانی گروهی به عنوان روش توانبخشی کاهش افسردگی زنان سالمند. مجله مطالعات ناتوانی، 1(2)، 38-31. امانی، ر.، اعتمادی، ع.، فاتحیزاده، م.، و بهرامی، ف. (1391). رابطه میان سبکهای دلبستگی و سازگاری اجتماعی. روانشناسی بالینی و شخصیت، 19(6)، 26-15. پورشریفی، ح.، و فرهمند ثابت، م. (1394). رابطه حمایت اجتماعی و کیفیت خواب با سلامت عمومی ساکنان سرای سالمندان. فصلنامه روانشناسی پیری، 1(1)،39-31. تارا، ف.، بهاریپور، ف.، و حمیدیپور، ر. (1394). اثربخشی معنادرمانی گروهی بر میزان امید و سلامت عمومی بیماران دیالیزی. مجله تحقیقات علوم رفتاری، 13(2)، 299-288. تقوایینیا، ع.، و دلاوریزاده، س. (1395). اثربخشی معنادرمانی گروهی بر افزایش بهزیستی روانشناختی زنان بازنشسته سالمند. مجله روانشناسی پیری، 2(2)، 124-115. تقینژاد، ز.، اقلیما، م.، عرشی، م.، و پورحسینهندآباد، پ. (1396). اثربخشی مداخله مددکاری گروهی با شیوه آموزش مهارتهای اجتماعی بر سازگاری اجتماعی. توانبخشی، 18(3)،240-231. شمسائی، ف.، چراغی، ف.، اسمعیلی، ر.، و محسنیفرد، ج. (1393). تبیین احساس تنهایی در سالمندان و تحلیل آن بر اساس تئوری رشد روانی-اجتماعی: یک مطالعه کیفی. مجله آموزش و سلامت جامعه، 1(2)، 38-30. رستگارپور، س. (1376). بررسی برنامه خدمات سلامت سالمندان شهر تهران (پایاننامه کارشناسی ارشد چاپ نشده). دانشگاه آزاد چالوس. زنجبران، ش.، کیانی، ل.، زارع، م.، و شایقیان، ز. (1394). اثربخشی معنادرمانی گروهی بر احساس تنهایی زنان سالمند مقیم سرای سالمندان. دانش و پژوهش در سودانی، م.، شجاعیان، م.، و نیسی، ع. (1391). اثربخشی معنادرمانی گروهی بر احساس تنهایی مردان بازنشسته. نشریه پژوهشهای علوم شناختی و رفتاری، 2(3)، 54-43. فتحیآشتیانی، ع.، و داستانی، م. (1388). آزمونهای روانشناختی ارزشیابی شخصیت و سلامت روان. تهران: بعثت. فخار، ف.، نوابینژاد، ش.، و فروغان، م. (1387). تأثیر مشاوره گروهی با رویکرد معنادرمانی بر سطح سلامت روان زنان سالمند. مجله سالمندی ایران، 3(7)، 65-56. فرانکل، و. (1391). انسان در جستجوی معنی (ترجمه ن. صالحیان و م. میلانی). تهران: انتشارات درسا. (تاریخ انتشار به زبان اصلی، 2004). فردینژاد، ز.، و احدی، ح. (1392). رابطه سلامت عمومی و حمایت اجتماعی ادراکشده با رضایت از زندگی در سالمندان. فصلنامه علوم رفتاری، 5(15)، 100-87. قربانعلیپور، م.، و اسماعیلی، ع. (1391). تعیین اثربخشی معنادرمانی بر اضطراب مرگ در سالمندان. فرهنگ مشاوره، 3(9)، 68-53. صفارینیا، م.، و درتاج، ا. (1396). اثربخشی معنادرمانی گروهی بر امید به زندگی و بهزیستی روانی و اجتماعی سالمندان زن ساکن آسایشگاههای شهر دبی. فصلنامه سالمند، 12(4)، 492-485. کنعانی، ک.، و گودرزی، م.ع. (1395). تأثیر معنادرمانی اسلامی بر بهبود سازگاری اجتماعی و تابآوری مادران کودکان عقبمانده. سلامت جامعه، 10(1)، 62-53. گلمحمدیان، م.، نظری، ح.، و پروانه، آ. (1396). اثربخشی معنادرمانی گروهی بر اضطراب مرگ و سازگاری اجتماعی سالمندان. مجله روانشناسی پیری، 2(3)، 175-167. مرادی، ا.، و شریعتمدار، آ. (1395). مقایسهی اضطراب مرگ و احساس تنهایی در سالمندان با جهتگیری زندگی خوشبینانه و بدبینانه. مجله روانشناسی پیری، 2 (2)، 141-133. نوابینژاد، ف. (1388). راهنمایی و مشاوره گروهی. تهران: سمت. یزدانبخش، ک. (1394). اثربخشی مرور زندگی بر افزایش سازگاری اجتماعی سالمندان بازنشسته. مجله روانشناسی پیری، 1(3)، 185-179. Bährer-Kohler, S., & Hemmeter, U. (2013). Aspects of mental health care provision of the elderly in Switzerland. Geriatric Mental Health Care, 1(1), 11-19. Bell, H. M. (1962). The adjustment inventory: adult form. Palo Alto: Consulting Psychological Press. Christiansen, J., Larsen, F. B., & Lasgaard, M. (2016). Do stress, health behavior, and sleep mediate the association between loneliness and adverse health conditions among older people? Social Science & Medicine, 152, 80-86. De Jong-Gierveld, J., Van Tilburg, T., & Friedman, H. S. (2016). Social isolation and loneliness. Encyclopedia of mental health (second edition), 4(2), 175-178.
Esping, A. (2013). Autoethnography as Logotherapy: An Existential Analysis of Meaningful Social Science Inquiry. Journal of Border Educational Research, 9(1), 59-67.
Foroghan M., Ghaemmaham Farahani, Z., & Aliakbari Kamrani, A. (2007). The frequency of mental disorders in outpatients of Pooya Clinic. Iranian Journal of Ageing, 1(2), 106-11.
García-Alandete, J. (2015). Does Meaning in Life Predict Psychological Well-Being? The European Journal of Counselling Psychology, 3(2),89-98.
Goldberg, D., Williams, P. (1988). General health questionnaire (GHQ). Swindon, Wiltshire, UK: NFER Nelson.
Habibi, S., Nikpou,r S., Sohbatzadeh, R., & Haghani, H. (2008). Quality of life in elderly people of west of Tehran. Iran Journal of Nursing Research, 2(6-7), 29-36.
Hacihasanoğlu, R., Yildirim, A., & Karakurt, P. (2012). Loneliness in elderly individuals, level of dependence in activities of daily living (ADL) and influential factors. Archives of Gerontology and Geriatrics, 54(1), 61-66.
Hawkley, L. C., Thisted, R. A., & Cacioppo, J. T. (2009). Loneliness predicts reduced physical activity: cross-sectional & longitudinal analyses. Health Psychology, 28(3), 354.
Hawkley, L. C., Thisted, R. A., Masi, C. M., & Cacioppo, J. T. (2010). Loneliness predicts increased blood pressure: 5-year cross-lagged analyses in middle-aged and older adults. Psychology and aging, 25(1), 132-141.
Holwerda, T. J., Deeg, D. J., Beekman, A. T., van Tilburg, T. G., Stek, M. L., Jonker, C., & Schoevers, R. A. (2012). Feelings of loneliness, but not social isolation, predict dementia onset: results from the Amsterdam Study of the Elderly (AMSTEL). Journal of Neurology, Neurosurgery & Psychiatry, 85(2), 135-142.
Julsing, J. E., Kromhout, D., Geleijnse, J. M., & Giltay, E. J. (2016). Loneliness and all-cause, cardiovascular, and noncardiovascular mortality in older men: the Zutphen Elderly Study. The American Journal of Geriatric Psychiatry, 24(6), 475-484.
Kaisa, E., Sirpa, H., & Irma, N. (2016). Is Loneliness Associated with Malnutrition in Older People? International Journal of Gerontology, 10(1), 43-45.
Kim, J. S. (2001). A study on the health status and health promoting behavior of older adults in a rural area. Journal of Korean Community Nursing, 12(1), 187-201.
Kleftaras G, Psarra E. (2012). Meaning in Life, Psychological Well-Being and Depressive Symptomatology: A Comparative Study, 3(4), 337-345.
Kun, L. G. (2001). Telehealth and the global health network in the 21st century. From homecare to public health informatics. Computer methods and programs in biomedicine, 64(3), 155-167.
Kwang, Y., Kim, E.S., Gu, M., & Eun, Y. (2003). A study on the health statue and the needs of health-related services of Female elderly in an urban–rural combined city Korea. Journal of Korean Academy of Community Health Nursing, 17, 47-57 .
Lazarus, R. S., & Lazarus, B. N. (2006). Coping with aging. New York, NY: Oxford University Press.
Leibing, A., Guberman, N., & Wiles, J. (2016). Liminal homes: Older people, loss of capacities, and the present future of living spaces. Journal of Aging Studies, 37(2), 10-19.
Maghsoudi, A., Tabrizi, R., Haghdoost, A.A. (2014). The Study of General Health Status and Its Affecting Original Article Factors On Students of Kerman University of Medical Sciences in 2012. Journal of Jiroft University of Medical Sciences, 1(1), 59-67
Martiny, C., e Silva, A. C. d. O., Neto, J. P. S., & Nardi, A. E. (2011). Factors associated with risk of suicide in patients with hemodialysis. Comprehensive psychiatry, 52(5), 465-468.
Moran, P., Romaniuk, H., Coffey, C., Chanen, A., Degenhardt, L., Borschmann, R., & Patton, G. C. (2016). The influence of personality disorder on the future mental health and social adjustment of young adults: a population-based, longitudinal cohort study. The Lancet Psychiatry, 3(7), 636-645.
Ocampo, J. M. (2010). Self-rated health: Importance of use in elderly adults. Colombia Médica, 41(3), 275-289.
Organization, W. H. (2014). Definition of an older or elderly person, health statistics and health information systems.
Phabphal, K., Geater, A., Limapichat, K., Sathirapanya, P., & Setthawatcharawanich, S. (2013). Risk factors of recurrent seizure, co-morbidities, and mortality in new onset seizure in elderly. Seizure-European Journal of Epilepsy, 22(7), 577-580.
Punia, S., & Sangwan, S. (2011). Emotional intelligence and social adaptation of school children. Journal of Psychology, 2(2), 83-87.
Russell, D., Peplau, L. A., & Cutrona, C. E. (1980). The revised UCLA Loneliness scale: concurrent and discriminate, Validity evidence. Journal of Personality and Social Psychologist, 39, 427-480.
Russell, D., Peplau, L. A., & Ferguson, M. L. (1988). Developing a measure of loneliness. Journal of personality assessment, 42(3), 290-294.
Santini, Z. I., Fiori, K. L., Feeney, J., Tyrovolas, S., Haro, J. M., & Koyanagi, A. (2016). Social relationships, loneliness, and mental health among older men and women in Ireland: A prospective community-based study. Journal of Affective Disorders, 204, 59-69.
Schooley, M. (2002). Humanistic group counseling. Michigan Journal of Counseling and Development, 18(1), 163-174.
Scholes-Balog, K. E., Hemphill, S. A., Evans-Whipp, T. J., Toumbourou, J. W., & Patton, G. C. (2016). Developmental trajectories of adolescent cannabis use and their relationship to young adult social and behavioral adjustment: A longitudinal study of Australian youth. Addictive Behaviors, 53(2), 11-18.
Shalinee, Y., & Shalini, A. (2014). Loneliness and Spiritual Well - Being among Elderly Having Psychological Disorders. International Journal of Science and Research, 3(6), 2289-2290.
Tsai, F.-J., Motamed, S., & Rougemont, A. (2013). The protective effect of taking care of grandchildren on elders’ mental health? Associations between changing patterns of intergenerational exchanges and the reduction of elders’ loneliness and depression between 1993 and 2007 in Taiwan. BMC Public Health, 13(1), 567.
Yaylagul, N. K., & Seedsman, T. (2012). Ageing: The Common Denominator? Journal of Population Ageing, 5(4), 257-279.
Whelen, S.M., Heather, B., Michelle Feltz, R., & Whelen, M. (2016). Loneliness among People with Spinal Cord Injury: Exploring the Psychometric Properties of the 3-item Loneliness Scale. Archives of Physical Medicine and Rehabilitation, 97(10), 1728-1734.
Zhou, G., Wang, Y., & Yu, X. (2016). Direct and Indirect Effects of Family Functioning on Loneliness of Elderly Chinese Individuals. Current Psychology, 37(1), 295-301.
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,653 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,219 |
||