آمار
| تعداد نشریات | 23 |
| تعداد شماره‌ها | 368 |
| تعداد مقالات | 2,890 |
| تعداد مشاهده مقاله | 2,566,482 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 1,822,473 |
اثربخشی امید درمانی گروهی بر افزایش شادکامی و کیفیت زندگی زنان سالمند | ||
| روانشناسی پیری | ||
| مقاله 2، دوره 3، شماره 4 - شماره پیاپی 11، اسفند 1396، صفحه 243-252 اصل مقاله (1.01 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| نویسندگان | ||
| عبدالله معتمدی* 1؛ وحید مصطفی بور2؛ حسین فرخی3 | ||
| 1دانشیار گروه روانشناسی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران | ||
| 2کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه علامه طباطبائی | ||
| 3دانشجوی دکتری روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه فردوسی،مشهد، ایران. | ||
| چکیده | ||
| سالمندی پدیده‌ای جهانی است که در آینده نزدیک به‌عنوان یکی از مهم‌ترین چالش‌های اجتماعی و رفاهی کشورهای در حال توسعه مطرح خواهد گردید و سعی در رفع مشکلات سالمندان از جمله مشکلات روانی‌شان ضروری به نظر می‌رسد. بنابراین پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی امید درمانی بر شادکامی و کیفیت زندگی زنان سالمند شهر تسوج انجام گرفت. پژوهش حاضر از نوع نیمهآزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه کنترل بود. شرکت‌کنندگان شامل ۳۰ زن سالمند ۵9 تا 80 سال بودند که با روش نمونه‌گیری داوطلبانه انتخاب و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. سالمندان گروه آزمایش به مدت ۸ جلسه ۹۰ دقیقه‌ای (هفته‌ای دو جلسه) تحت مداخله امید درمانی قرار گرفتند. ابزار جمع‌آوری اطلاعات شامل پرسشنامههای شادکامی آکسفورد و کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت بود. داده‌های پژوهش به‌وسیله آزمون آماری تحلیل کوواریانس چند متغیره در نرم‌افزار SPSS نسخه 21 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که امید درمانی گروهی، شادکامی و کیفیت زندگی را در گروه آزمایش به‌طور معناداری افزایش داده است (001/0>P). با توجه به این مطالعه می‌توان گفت امید درمانی گروهی بر افزایش شادکامی و کیفیت زندگی زنان سالمند مؤثر است. بنابراین پیشنهاد می‌شود مداخلاتی از این دست جهت ارتقای شادکامی و کیفیت زندگی سالمندان استفاده گردد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| امیددرمانی؛ شادکامی؛ کیفیت زندگی؛ زنان سالمند | ||
| مراجع | ||
|
درویشپورکاخکی، ع.، عابدسعیدی، ژ.، دلاور، ع.، و سعیدالذاکرین، م. (1391). طراحی ابزار اندازهگیری کیفیت زندگی مرتبط با سلامت سالمندان. فصلنامه پژوهش حکیم، 1(15)، 37-30. شهرستانی، م.، کرمی، ا.، دوستکام، م.، و علیمحمدی، ا. (1392). اثربخشی امید درمانی بر بهبود افسردگی و ابعاد کیفیت زندگی مادران کودکان کمتوانذهنی. فصلنامه روانشناسی افراد استثنایی، 9(3)، 110-93. علیپور، ا.، و آگاه هریس، م. (1386). اعتبار و روایی فهرست شادکامی آکسفورد در ایرانی‌ها. فصلنامه روانشناسان ایرانی، ۳(۱۲)، ۲۹۸-۲۸۷. علیپور، ا.، و نوربالا، ا. ع. (1378). بررسی مقدماتی پایایی و روایی پرسشنامه شادکامی آکسفورد در دانشجویان دانشگاه‌های تهران. مجله روان‌پزشکی و روانشناسی بالینی ایران، 17(۵)، 66-55. فخار، ف.، نوابینژاد، ش.، و فروغان، م. (1387). تأثیر مشاوره گروهی با رویکرد معنادرمانی بر سطح سلامت روان زنان سالمند. مجله سالمند، 3(7)، 65-56. فرهادی، ع.، موحدی، ی.، و موحدی، م. (1393). اثربخشی رواندرمانی گروهی امید محور بر بهبود ابعاد کیفیت زندگی مرتبط با سلامت در بیماران مبتلا به سرطان. فصلنامه یافته، 16(1)، 42-32. قاسمی، ا.، عابدی، ا.، و باغبان، ا. (1388). اثربخشی آموزش گروهی مبتنی بر نظریه امید اسنایدر بر میزان شادکامی سالمندان. مجله دانش و پژوهش در روان شناسی کاربردی دانشگاه آزاد اصفهان واحد خوراسگان، 3(12)، 56-45. قزلسفلو، م.، و اثباتی، م. (1390). اثربخشی گروهدرمانی امیدمحور بر بهبود کیفیت زندگی مردان مبتلا به اچ آی وی مثبت. فصلنامه اندیشه و رفتار (روانشناسی کاربردی)، 6(22)، 97-89. کار، آ. (1393). روانشناسی مثبت (ترجمه ح. پاشا شریفی و ج. نجفیزند). تهران: سخن. (تاریخ انتشار اثر به زبان اصلی، 2004) نجات، س.، منتظری، ع.، و نائینی، ک. (1385). استانداردسازی پرسشنامه کیفیتزندگی سازمان جهانی بهداشت. مجله دانشکده بهداشت و انستیتو تحقیقات بهداشتی، 4(4)، 12-1.
Argyle, M., Martin, M. & Crossland, J. (1989). Happiness as a function of personality and social encounters. In J. P. Forgas & J. M. Innes (Eds.). Recent advances in Social psychology: An international perspective (pp. 189-203). London: Oxford. Bailey, T. C., & Snyder, C. R. (2010). Satisfaction with life and hope: A look at age and marital status. The Psychological Record, 57(2), 233-240. Barry, P. P. (2000). An overview of special considerations in the evaluation and management of the geriatric patient. The American Journal of Gastroenterology, 95(4), 901-905. Bonomi A. E., Patrick D. L., Bushnell, D. M., & Martin, M. (2000). Validation of the United States version of the World Health Organization Quality of Life (WHOQOL) instrument. Journal of Clinical Epidemiology, 53(1), 19-23. Caboral, M. F., & Evangelista, L. S., (2012). Hope in elderly adults with chronic heart failure. Concept analysis. Investigación y Educación en Enfermería, 30(3), 406-411. Cahoon, C. (2012). Depression in older adults. The American journal of nursing, 112(11), 22-30. Cheavens, J. S., Feldman, D. B., Gum, A., Michael, S. T., & Snyder, C. R. (2006). Hope therapy in a community sample: A pilot investigation. Social Indicators Research, 77(1), 61-78. Chen, S. L., Lin, H. C., & Jane, S.W. (2009). Perceptions of group music therapy among elderly nursing home residents in Taiwan. Complementary Therapies in Medicine, 17(4), 190-195. Chimich, W. T., & Nekolaichuk, C. L. (2004). Exploring the links between depression, integrity, and hope in the elderly. Canadian Journal of Psychiatry, 49(7), 428-433. Chin, A. M. H. (2007). Clinical effects of reminiscence therapy on depression from the meta-analysis of controlled trials. Hong Kong Journal of Occupational Therapy, 17(1), 10-22. Denizli, S. (2004). The role of hope and study skills in predicting test anxiety levels of university students (Doctoral dissertation). Ankara: Middle East Technical University. Farran, C. J., Herth, K. A., & Popovich, J. M. (1995). Hope and Hopelessness: Critical Clinical Constructs (4th Ed.). Sage Publications (Thousand Oaks, CA). Feldman, D. B. & Snyder, C. R. (2005). Hope and the meaningful life: Theoretical and empirical associations between goal-directed thinking and life meaning. Journal of Social and Clinical Psychology, 24(3), 401-421. Greene, M., Joshi, S. & Robles, O. (2012). By choice, not by chance: Family Planning, Human Rights and Development. New York: United Nations Population Fund. Hall, S., Goddard, C., Opio, D., Speck, P.W., Martin, P., & Higginson, I.J. (2011). A novel approach to enhancing hope in patients with advanced cancer: A Randomised phase II trial of dignity therapy. BMJ Supportive & Palliative Care, 1(3), 315–321. Jones, A. R., Thompson, C. J., Oster, A. R, Samadi, A., Davis, M. A, Mayberry, R. M., & Caplan, L. S. (2003). Breast cancer knowledge, beliefs, and screening behaviors among low-income, elderly black women. Journal of the National Medical Association, 95(9), 791-797. Kavradim, S. T., Ozer, Z. C., & Bozcuk, H. (2013). Hope in people with cancer: A Multivariate analysis from Turkey. Journal of advanced nursing, 69(5), 1183-1196. King, L. A., Hicks, J. A., Krull, J., & Del Gaiso, A. K. (2006). Positive affect and the experience of meaning in life. Journal of Personality and Social Psychology, 90(1), 179–196. Kortte, K. B., Gilbert, M., Gorman, P., & Wegene, S.T. (2010) Positive psychological variables in the prediction of life satisfaction after spinal cord injury. Rehabilitation Psychology, 55(1), 40-47. Lim, C., & Putnam, R. D. (2010). Religion, social networks, and life satisfaction. American Sociological Review, 75(6), 914-933. Magyar-Moe, J. (2009). Therapists guided to positive psychological interventions. New York: Elsevier. Marques, S., Pais-Ribeiro, J., & Lopez, S. H. (2011). The role of positive psychology constructs in predicting mental health and academic achievement in children and adolescents: A two-year longitudinal study. Journal of happiness studies, 12(6), 1049-1062. Myers, D.G. & Diener, E. (1995). Who is happy? Psychological Sciences, 1(6), 10-19. Rashid, T., Seligman, M. P. (2014). Positive psychotherapy: A Treatment manual. New York: Oxford University Press. Sanatani, M., Schreier, G., Stitt, L. (2008). Level and direction of hope in cancer patients: An Exploratory longitudinal study. Supportive Care in Cancer, 16(5), 493–499. Seligman, M. E., Rashid, T., & Park, A.C. (2006). Positive psychotherapy. American Psychologist, 61(8), 774-788. Simonetti, J.P., & Ferreira, J.C. (2008). Coping strategies developed by caregivers of elderly with chronic diseases. Revista da Escola de Enfermagem da USP, 42(1), 19-25. Snyder, C.R., Peterson, C. (2000). Handbook of hope: Theory, measures & application (pp. 132-138). San Diego: Academic Press. Snyder, C. R., & Lopez, S. J. (2007). Positive Psychology: The Scientific and Practical Explorations of Human Strengths. New Delhi: Sage Publications. Snyder, C., Irving, L.M., & Anderson, J.R. (1991). Hope and health. In: Snyder, C., & Donelson, R. editors. Handbook of Social and Clinical Psychology: The Health Perspective (pp. 285-305). New York: Elmsford. WHO.2013. (Care and independence in older age Online). Available: http://WWW.Who.int/ageing/en/ [Accessed 1 July 2013]. Young, H. M., & Cochrane, B. B. (2004). Healthy aging for older women. Nursing clinics of North America, 39(1), 131-43. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,995 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,037 |
||